Czy ekstrakcja zęba przy stanie zapalnym jest możliwa? Wiele osób prawdopodobnie sądzi, że w przypadku stanu zapalnego o wyrwaniu zęba nie może być mowy, ale nic bardziej mylnego. Można wręcz powiedzieć, że mowa o czymś, co jest po prostu konieczne (jeśli chce się uniknąć dalszych komplikacji).

Czy można wyrwać zęba z ropą?

Najlepiej jednak będzie, jeśli zaczniemy od samego początku – skąd się bierze ropa w zębie? Najprościej powiedzieć, że ropa w zębie powstaje, ponieważ w jamie ustnej żyje masa bakterii odpowiedzialnych za zarażanie zębów. Dokładniej mówiąc, nie można dopuścić do sytuacji, w której bakterie dostaną się do najczulszego miejsca w zębie (najczulszym miejscem w zębie jest miazga). Jeśli jednak się do tego dopuści, stan zapalny w zębie jest po prostu gwarantowany.

Poza tym usuwanie ropnia nie zawsze jest równoznaczne, z tym że musi zostać przeprowadzona ekstrakcja. Możliwe jest także leczenie kanałowe, chyba że ząb jest bardzo zniszczony. O szczegółach można powiedzieć wiele. Gdyby ktoś potrzebował więcej informacji, nie pozostaje nic innego jak rozejrzenie się za profesjonalną pomocą. Niektórzy mogą też powiedzieć, że po prostu wystarczy zapoznać się z informacjami dostępnymi pod adresem https://dentalfraternity.pl/kontakt/.

Znieczulenie zęba w stanie zapalnym

W przypadku leczenia często pojawia się obawa dotycząca tego, jak to wszystko będzie przebiegać. Nie ma też co ukrywać, że dużym zainteresowaniem cieszy się kwestia znieczulenia. Nie ma nic gorszego niż zmaganie się z bólem, prawda? Warto też zastanowić się nad tym, jak to wszystko wygląda w kontekście stanu zapalnego.

Ból u człowieka przewodzony jest przez układ nerwowy. Ząb jest świetnie unerwiony. Jest to efekt dużej liczby włókien nerwowych i naczyń krwionośnych. Znieczulenie sprawia, że funkcja nerwu staje się czasowo upośledzona. Ważne jest też to, że znieczulenia mają działać lepiej w środowisku zasadowym niż kwaśnym. Jeżeli wokół zęba jest stan zapalny, znieczulenia działają słabiej i konieczne jest zadbanie o kolejną dawkę. Wszyscy lekarze zobowiązani są do tego, aby dbać o uzyskanie właściwego efektu znieczulającego. To wszystko pokazuje też, że bardzo ważne jest, aby w przypadku pojawienia się problemów nie czekać na ostatnią chwilę. Zbyt długie oczekiwanie niczego nie rozwiąże i prawdopodobnie tylko pogorszy zaistniałą sytuację.

Warte zapamiętania jest też to, że w przypadku znieczulenia powierzchniowego bardzo dobrym pomysłem może okazać się zastosowanie żelu znieczulającego lub sprayu wchłaniającego się z powierzchni dziąsła. W ten sposób osoba na fotelu zaczyna odczuwać szczypanie, mrowienie i/lub drętwienie dziąsła. Taka forma znieczulenia do minimum ogranicza dyskomfort. W razie zastosowania znieczulenia nasiąkowego trzeba mieć świadomość tego, że pojawi się drętwienie dziąsła, może nawet wargi, nosa czy policzka. Dzień po znieczuleniu może wydawać się, że zęby są „z kamienia”. Poza tym pacjenci powinni wiedzieć, że najczęściej dochodzi do podawania znieczulenia gałęzi nerwu trójdzielnego. Oznacza to mniej więcej tyle, że dochodzi do znieczulenia zębów dolnych. Po zakończeniu aplikacji odczuwa się drętwienie zębów, policzka, wargi i połowy języka po stronie znieczulanej.

Specjalność lekarska zajmująca się znieczuleniami to anestezjologia. W Dental Fraternity, większość zabiegów jest możliwych do zrealizowania pod narkozą lub przy znieczuleniu miejscowym. Do tego należy pamiętać o tym, że w każdej sytuacji bardzo ważna jest zwyczajna rozmowa z lekarzem. Pomoc to nie tylko świadczenie konkretnych usług.

Ile kosztuje wyrwanie zęba prywatnie?

Drugą największy kłopot (po bólu) to prawdopodobnie kwestia pieniędzy. Kiedy kolejki są spore, zostaje tylko rozejrzenie się za wizytą prywatną. Przy prywatnej wizycie obawy o kolejki znikają, ale za to pojawia się zmartwienie dotyczące portfela. Ile kosztuje wyrwanie zęba w przypadku wizyty prywatnej?

Przede wszystkim trzeba wrócić do tego, o czym już wcześniej poniekąd była mowa – wyrwanie zęba traktowane jest przez stomatologów niczym ostateczność. Świat się rozwija i medycyna nie stanowi tutaj najmniejszego wyjątku. Nowoczesne rozwiązania skutkują tym, że większość zmian próchnicowych i stanów zapalnych może zostać usunięta bez decydowania się na ekstrakcję.

Wielu pacjentów pewnie zastanawia się teraz nad tym, kiedy można rozmawiać o ekstrakcji zęba. Temat ten jest bardzo delikatny, aczkolwiek nie ulega wątpliwości, że usunięcie zęba poleca się w przypadku kłopotów, które zachodzą przy korzeniach i dziąsłach. Należy przez to rozumieć choćby stany zapalne, zakażenia czy choroby tkanek zęba. Gdyby kogoś interesowały bardziej szczegółowe informacje, usunięcie zęba konieczne jest w następujących sytuacjach (jeśli standardowe procedury okażą się zawodne):

  • ropne zapalenie miazgi zębowej, najczęściej w przypadku zęba wielokorzeniowego,
  • ząb i korzeń nie nadają się do leczenia, odbudowa jest niemożliwa,
  • w obrębie miazgi zębowej pojawiła się martwica bądź zgorzel,
  • zęby mleczne nie chcą wypadać,
  • zapalenie ozębnej,
  • ropień przyzębny,
  • złamanie korony zęba poniżej szyjki,
  • złamanie korzenia zęba,
  • ząb zatrzymany,
  • leczenie ortodontyczne zmuszające do wyrwania zębów.

Cena oczywiście uzależniona jest od indywidualnych przypadków. Ważne jest też to, czy konieczne jest przeprowadzenie ekstrakcji zęba jedno – czy wielokorzeniowego. Niemniej jednak nie powinno to w znaczący sposób wpłynąć na cenę. Poza tym należy pamiętać, że może zdarzyć się tak, iż nieodzowne okaże się dłutowanie korzenia zęba. Ta czynność naturalnie też ma pewien wpływ na to, jak duża opłata będzie musiała zostać uiszczona. Nie sposób też nie wspomnieć o usunięciu chirurgicznym zęba zatrzymanego. Tak określa się szczególną formę ekstrakcji. Tak usuwa się zęby, które z jakiejś przyczyny nie są w stanie wyrżnąć się przez dziąsło. Najczęściej chodzi o „ósemki”, czyli tzw. zęby mądrości. Cena zależy od przypadku i zabiegów zabezpieczających dziąsło po operacji. Usunięcie chirurgiczne zęba zatrzymanego nie jest jednak tym, co kosztuje najwięcej. Najwięcej trzeba zapłacić w przypadku resekcji wierzchołka korzenia zęba. Resekcja ta wielokrotnie połączona jest z koniecznością odtworzenia kości. Resekcją korzenia określa się proces polegający na odcięciu wierzchołka korzenia zęba i usunięciu zmian zapalnych oraz zabezpieczenie go przed ponownym powstaniem stanu zapalnego. Można też powiedzieć, że resekcja pozwala uniknąć konieczności całkowitej ekstrakcji.

Czy wyrwanie martwego zęba boli?

Jak widać, wydarzyć się może bardzo wiele, ale teraz przyjmijmy sytuację, w której ząb jest martwy. Co można powiedzieć na temat wyrywania martwego zęba?

Jakie jest pierwsze skojarzenie z martwym zębem? Można przypuszczać, że dla wielu osób jest to ząb, który bardzo boli. Tymczasem rzeczywistość przedstawia się inaczej. Na wstępie wypada podkreślić, że martwy ząb jest wtedy, gdy dochodzi do utraty żywotności miazgi lub miazga jest usunięta na skutek leczenia kanałowego. Odpowiednie opracowanie zęba może sprawić, że ten jeszcze długo będzie wywiązywać się ze swojego zadania. Naturalnie zdarza się, że martwy ząb zmienia kolor. Wtedy często możliwe jest wybielanie w Dental Fraternity. Ząb, który nie jest unerwiony, nie boli. Najczęstsza przyczyna martwego zęba to próchnica. Uszkodzenie miazgi może też stanowić wynik innych sytuacji. Za przykład może posłużyć choćby uraz, ścieranie się czy opracowywanie ubytku. Za pierwszy dostrzegalny klinicznie etap próchnicy uznaje się białą plamę. Biała plama to przedubytkowy etap choroby.

Jeśli chodzi o wyrywanie zęba, konieczne jest skoncentrowanie się na następujących czynnikach:

  • oczekiwania,
  • stan zdrowia,
  • przyjmowane leki,
  • palenie papierosów,
  • stan zdrowia tkanek przyzębia i tkanek twardych,
  • kwestie protetyczne.

Co do samego usuwania zębów, usunięcie zęba odbywa się możliwie jak najdelikatniej. Nie można doprowadzić do sytuacji, w której dziąsło i kość ulegną zniszczeniu. Więzadła ozębnej wymagają całkowitego usunięcia. Całkowite usunięcie więzadła ozębnej sprawia, że z mózgu zostaje wysłana informacja o konieczności stworzenia nowej kości. Już 2-3 dni po zabiegu pacjenci powinni doświadczyć pozytywnych zmian w samopoczuciu.

Ile trwa wyrywanie zęba?

Wyrywanie zęba może kojarzyć się ze stosunkowo szybką czynnością, ale rzeczywistość jest nieco bardziej skomplikowana. Z pełnym przekonaniem można powiedzieć, że wszystko zależne jest od konkretnego przypadku. Na pewno trzeba wiedzieć, że ekstrakcja zębów trzonowych trwa najdłużej. Ważne jest też to, czy chodzi o ekstrakcje chirurgiczne lub ekstrakcje zębów zatrzymanych. W obu sytuacjach należy nastawić się na dłuższe leczenie – ma to związek ze skomplikowanym charakterem działań. Gdyby kogoś interesował konkretny czas, ekstrakcja zębów powinna trwać od 10 do 60 minut. Dolna granica dotyczy rzecz jasna nieskomplikowanych przypadków.

W dzisiejszych czasach piękny, zadbany i śnieżnobiały uśmiech to marzenie wielu z nas. Nic więc dziwnego, że wykonywanie wielu zabiegów w jamie ustnej stało się codziennością i powszechnie spotykaną praktyką. Jednym z najważniejszych, zarówno dla wyglądu, jak również dla zdrowia naszych zębów jest skaling, a więc usuwanie kamienia nazębnego. Co ile usuwać kamień? Na czym polega zabieg? Przyjrzyjmy się zagadnieniu z bliska. Gotowi na garść praktycznych wskazówek? Zaczynamy! 

Kamień nazębny- co warto wiedzieć?

Na samym początku warto wyjaśnić, czym w ogóle jest kamień nazębny. Tym mianem określa się twarde złogi osadzone na szkliwie zębów, których cechą charakterystyczną jest żółtawy kolor, który niezwykle nieestetycznie prezentuje się na zębach. Kamień jest widoczny tzw. gołym okiem, nie tylko wtedy, gdy się uśmiechamy, ale także wtedy, gdy mówimy. Kamień gromadzi się na zewnętrznej warstwie zębów.

Kamień nazębny powstaje na naszych zębach na skutek mineralizacji płytki nazębnej. Jego nagromadzenie to nic innego, jak brak systematycznego oczyszczania zęba ze stwardniałej płytki. W składzie kamienia nazębnego odnaleźć można m.in.:

  • bakterie,
  • substancje, które znajdują się w ślinie,
  • resztki spożywanych posiłków,
  • związki mineralne (wapna i fosforu).

Jak odróżnić kamień nazębny od nalotu czy osadu? Przede wszystkim powstały osad musi być na tyle twardy, że nie jesteśmy w stanie usunąć go samodzielnie, nawet przy użyciu szczoteczki sonicznej czy nici dentystycznych. Konieczna jest pomoc lekarza specjalisty, który przy użyciu profesjonalnych narzędzi, wiedzy, doświadczenia oraz kwalifikacji, wykona zabieg, który nosi nazwę skaling. 

Jak podaje wikipedia, wyróżnić możemy także kilka rodzajów kamienia nazębnego. Pierwszym z nich jest kamień poddziąsłowy. Jego cechą charakterystyczną jest fakt, że znajduję się poniżej linii dziąseł. Jest mniej widoczny na tzw. pierwszy rzut oka.  Jest także bardzo twardy i nierzadko bardzo ciężko go usunąć. Drugim rodzajem jest kamień naddziąsłowy. Jest o wiele bardziej widoczny. Jego umiejscowienie znajduje się nad linią dziąseł. Jest łatwiejszy do usunięcia niż kamień poddziąsłowy.

Z czego osadza się kamień nazębny? Wiele osób zastanawia się, dlaczego na zębach pojawia się kamień nazębny, pomimo tego, że regularnie czyścimy i nitkujemy zęby. Niestety istnieję kilka czynników, które wyjątkowo aktywnie wpływają na gromadzenie się kamienia. Przede wszystkim spożywanie dużej ilości węglowodanów sprzyja temu zjawisku. Nie bez znaczenia pozostaje także palenie papierosów. Nikotyna znacznie przyspiesza proces odkładania się kamienia nazębnego. 

Czy każdemu osadza się kamień na zębach? Każdy z nas gromadzi na swoich zębach kamień nazębny. Jest to proces nieunikniony, ze względu na to, że niezbędnym do życia działaniem jest przyjmowanie i spożywanie pokarmów. Zaznaczyć jednak należy, że różni się szybkość procesu gromadzenia się twardego osadu. Prędkość i intensywność uzależniona jest od prowadzonej higieny jamy ustnej. W praktyce oznacza to, że im częściej myjemy zęby, regularnie je nitkujemy, jak również korzystamy z innych, specjalistycznych zabiegów dentystycznych, tym wolniej będziemy obserwować nagromadzenie nieestetycznego kamienia nazębnego na powierzchni naszych zębów.

Jak przebiega zabieg usuwania kamienia z zębów

Skaling to zabieg, któremu należy się poddać, w celu usunięcia nagromadzonego kamienia nazębnego. Na samym początku zaznaczyć należy, że jest to jeden z najbezpieczniejszych zabiegów dentystycznych. Co więcej, cechuje się także wysoką skutecznością i eliminacją złogów kamienia. Wyróżnić można kilka metod i technik, które znajdują zastosowanie podczas wykonywania zabiegu. Cena usuwania kamienia nazębnego jest od nich uzależniona. Czasami łączy się kilka metod i technik, by uzyskać najlepsze efekty. Takie rozwiązanie sprawia, że udaje usunąć się kamień o różnej twardości, zlokalizowany w różnych miejscach jamy ustnej. Wyróżnić można m.in. metodę:

  • Mechaniczną,
  • Manualną,
  • Dźwiękową oraz ultradźwiękową,
  • Chemiczną.

Bardzo często skaling połączony jest z piaskowaniem zębów. Dzięki temu uda nam się skutecznie usunąć trudno dostępne miejsca, pozbywając się także przebarwień. 

Skaling kończy się polerowaniem. Dzięki temu zęby są doskonale wygładzone. Co więcej, znajduje się na nich ochronna pasta. 

Jak pozbyć się kamienia z zębów na stałe? Skaling- profilaktyka, to klucz do osiągnięcia zamierzonych rezultatów. W praktyce oznacza to, że skaling powinien być wykonywany regularnie. Dlaczego? Kamień nazębny gromadzi się na naszym szkliwie cały czas. Fakt, że usunęliśmy go raz, nie oznacza, że pozbyliśmy się problemu na zawsze. Regularne przeprowadzanie profesjonalnego zabiegu dentystycznego pozwala na zachowanie perfekcyjnej higieny jamy ustnej. Warto także wiedzieć, że po wykonaniu skalingu, niekiedy konieczne jest płukanie jamy ustnej płynami antybakteryjnymi. Dzięki temu trwałe będziemy mogli pozbyć się bakterii, które zostały uwolnione w wyniku usuwania kamienia. 

Czy usuwanie kamienia nazębnego jest bolesne? Skaling nie jest najprzyjemniejszym zabiegiem, który znajduje się w ofercie. Należy jednak zaznaczyć, że pomimo tego, że dźwięk, który dociera do naszych uszu, jest przeszywający i nieprzyjemny, cały zabieg nie jest bolesny. Zaznaczyć jednak należy, że odczucia podczas zabiegu w największej mierze uzależnione są od wrażliwości i percepcji bólu każdego z nas. W praktyce oznacza to, że dla jednych z nas zabieg usuwania kamienia nazębnego będzie całkowicie bezbolesny, jeśli posiadamy wysoki próg bólu i małą wrażliwość, a dla części z nas skaling będzie wywoływać nieprzyjemne mrowienie bądź lekki ból. Specjaliści znaleźli jednak na takie przypadki doskonałe rozwiązanie. Nie ma żadnych przeciwwskazań, by usuwać kamień nazębny ze znieczuleniem. 

Co więcej, wiele osób zadaje sobie pytanie, jak często usuwać kamień nazębny. Gromadzenie kamienia nazębnego uzależnione jest w dużej mierze od higieny jamy ustnej, rodzaju spożywanych pokarmów. Istnieją jednak pewne odgórne założenia, które wskazują, jak często należy usuwać kamień nazębny. Wskazuje się, że najlepiej usuwać kamień z płytki zębów raz na rok bądź raz na pół roku, w zależności od indywidualnych potrzeb. Istnieją jednak pewne wyjątkowe sytuacje, gdzie rekomendacje wykonywania skalingu są inne. Jeśli pacjent cierpi na zapalenie przyzębia, wówczas skaling zalecany jest od 3 do 6 razy w roku.

Dlaczego warto usuwać kamień nazębny?

W naszej jamie ustnej panują doskonałe warunki do rozwoju wielu, różnorodnych bakterii. Brak prawidłowej higieny prowadzi do wielu, różnorodnych chorób, nie tylko w obrębie jamy ustnej. Co więcej, kamień nazębny, który nie jest oczyszczony, jest prostą drogą do powstania próchnicy, która jest poważną, uciążliwą dolegliwością. Nic więc dziwnego, że usuwanie kamienia nazębnego jest kwestią priorytetową dla zdrowia naszych zębów oraz całego organizmu. Dzięki usuwaniu twardego osadu od razu nasz uśmiech staje się bielszy i o wiele bardziej atrakcyjny. Co więcej, regularne usuwanie kamienia znacznie ułatwia utrzymanie doskonałej higieny jamy ustnej. Dodatkowo możemy cieszyć się świeżym oddechem. 

Nagromadzony kamień nazębny bardzo często skutkuje także odsunięcie się tkanki oraz odsunięcie szyjki zębowej. Takie sytuacje sprawiają, że pacjenci cierpią na nadwrażliwość zębów, osłabienie, a z czasem nawet samoistne wypadanie zębów. W związku z tym śmiało można założyć, że nagromadzony kamień nazębny jest pierwszym krokiem do powstawania wielu, niezwykle poważnych w skutkach chorób i dolegliwości, a nawet utraty zębów. Nic więc dziwnego, że regularne, systematyczne usuwanie kamienia nazębnego w znacznym stopniu pozwala uniknąć leczenia kanałowego bądź ekstrakcji zęba.

Wybielanie zębów wraz z usuwaniem kamienia nazębnego, pozwoli na uzyskanie spektakularnych efektów. 

Stomatologia Warszawa- postaw na sprawdzone, profesjonalne usługi w zasięgu Twoich rąk 

Usuwanie kamienia nazębnego Warszawa jest zabiegiem, który cieszy się ogromną popularnością i zainteresowaniem wśród szerokiego grona użytkowników. Na stronie kontakt bez trudu będziemy mogli znaleźć wszystkie niezbędne dane kontaktowe. W dostępnych usługach odnajdziesz ofertę, dzięki której Twój kamień nazębny stanie się tylko historią. Dodatkowo miła, profesjonalna obsługa sprawi, że wizyta będzie dla Ciebie komfortowa oraz bezbolesna. 

Co więcej, dentysta Warszawa to wysokiej klasy specjalista, dzięki któremu możemy cieszyć się metamorfozą swojego uśmiechu w jeden dzień. Warto zapoznać się z dostępną ofertą na stronie. To szereg wielu, różnorodnych zabiegów, dzięki którym na nowo będziemy mogli cieszyć się pełnią życia wraz ze szczerym, pięknym i promiennym i zadbanym uśmiechem każdego dnia. 

Zdjęcie rentgenowskie szczęki

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, co zrobić, gdy brakuje Ci wystarczającej ilości kości do umieszczenia implantu zębowego? Rozwiązaniem może być Sinus Lift, inaczej podnoszenie dna zatoki szczękowej. Jakie są typy tej procedury? Na czym dokładnie polega? Czy jest bolesny? Ile trwa? Te i inne pytania zostaną obszernie omówione w tym artykule, aby rozwiać wszelkie wątpliwości i obawy.

Co to jest Sinus Lift?

Jest specjalistyczną procedurą chirurgiczną wykorzystywaną w stomatologii, mającą na celu zwiększenie ilości kości w górnej szczęce w obszarze przednich i tylnych zębów trzonowych. Zabieg ten jest często wymagany w przypadkach, gdy pacjent ma za mało naturalnej kości, aby umieścić implanty zębowe. Takie sytuacje mogą wynikać z różnych przyczyn, takich jak atrofia spowodowana utratą zębów, choroby dziąseł, bądź naturalna budowa ciała pacjenta.

W trakcie zabiegu, chirurg delikatnie podnosi błonę zatoki szczękowej, a następnie wprowadza pod nią materiał kościopodobny, który z czasem integruje się z kością pacjenta, stwarzając odpowiednie warunki do wszczepienia implantu. Wyróżniamy dwa główne typy procedury – metodę otwartą i zamkniętą, których szczegółowe omówienie znajdziecie w dalszej części artykułu. Choć może to brzmieć skomplikowanie, Sinus Lift to zabieg rutynowy, który z sukcesem przeprowadzany jest w klinikach na całym świecie.

Metoda otwarta a zamknięta

Wybór pomiędzy tymi technikami jest determinowany przez specyfikę przypadku klinicznego oraz potrzeby.

  • Metoda otwarta – to technika, którą stosuje się, gdy grubość kości wynosi mniej niż 6 mm. W trakcie tego procesu chirurg wykonuje otwór boczny w wyrostku zębodołowym szczęki. Następnie, do tej przestrzeni wprowadza się materiał kościozastępczy, umożliwiający późniejsze umieszczenie implantu. Jest najczęściej stosowana ze względu na jej skuteczność. Pozwala na podniesienie zatoki o około 5-8 mm więcej niż metoda zamknięta, co zapewnia lepsze warunki dla stabilizacji implantu. Jest to procedura bardziej inwazyjna niż zamknięta.
  • Metoda zamknięta – stosowana jest w przypadkach, gdy potrzebne jest nieznaczne podniesienie zatoki, zazwyczaj do 3 mm. Procedura ta nie wymaga otwarcia dna zatoki. W wyniku czego proces gojenia przebiega zdecydowanie szybciej. Polega na delikatnym podniesieniu błony śluzowej i wypełnieniu powstałej przestrzeni specjalnym materiałem. Wszystko to umożliwia szybkie i skuteczne przygotowanie miejsca na implant.

Czy zabieg Sinus Lift boli?

Podnoszenie dna zatoki szczękowej jest procedurą, którą wielu pacjentów obawia się ze względu na potencjalny ból. Na szczęście, te obawy są często niepotrzebne. Dzięki zastosowaniu zaawansowanych technik znieczulających, podczas samej procedury podopieczny nie doświadcza bólu. Profesjonalni stomatolodzy dbają o to, aby czuł się on komfortowo i bezpiecznie podczas całego procesu. Po zabiegu pacjenci mogą odczuwać pewien dyskomfort lub niewielki ból, co jest zupełnie normalne. Ta dolegliwość jest łagodna i można ją łatwo kontrolować za pomocą leków przeciwbólowych, które zwykle przepisuje lekarz. Ból po operacji jest zazwyczaj porównywalny do dyskomfortu po ekstrakcji zęba. Powinien on stopniowo ustępować w ciągu kilku dni.

W przypadku, gdy ból po zabiegu jest silny lub utrzymuje się dłużej niż kilka dni, powinieneś natychmiast skontaktować się z lekarzem. Może to być oznaka powikłań (o czym więcej w dalszej części tego artykułu), takich jak infekcja lub nieprawidłowe gojenie, które wymagają natychmiastowego leczenia. Pomimo tych możliwości, większość pacjentów informuje, że dyskomfort jest znacznie mniej intensywny, niż się spodziewali. Wiele osób jest zdziwionych, jak szybko są w stanie wrócić do swojej normalnej aktywności. W rzeczywistości, większość pacjentów jest w stanie wrócić do pracy i innych codziennych czynności już następnego dnia po zabiegu.

Ile trwa zabieg Sinus Lift?

Czas trwania może różnić się w zależności od wielu czynników, w tym od indywidualnej sytuacji pacjenta oraz od wybranej metody – otwartej czy zamkniętej. Średnio, sam zabieg może trwać od około 15 minut do 45 minut. Operacja z użyciem metody otwartej zazwyczaj trwają dłużej niż te z metodą zamkniętą. Jednak czas potrzebny na pełne wyleczenie i ostateczne umieszczenie implantu jest znacznie dłuższy. Po zabiegu Sinus Lift, konieczne jest odczekanie kilku miesięcy (od 3 do 9), aby nowy materiał kościopodobny zintegrował się z kością pacjenta i stworzył solidną podstawę dla implantu. Proces ten może być szybszy lub wolniejszy, w zależności od indywidualnych cech pacjenta, takich jak ogólny stan zdrowia, styl życia czy nawyki dotyczące higieny jamy ustnej.

Możliwe powikłania po zabiegu Sinus Lift

Chociaż zabieg jest uważany za procedurę bezpieczną i rutynową, to podobnie jak każda inna interwencja chirurgiczna, wiąże się z pewnym ryzykiem powikłań. Możliwe są różne scenariusze – od łagodnych i często spotykanych, do rzadziej występujących, ale bardziej poważnych. Większość pacjentów po operacji doświadcza niewielkiego obrzęku i dyskomfortu w miejscu zabiegu, które są jednak częścią naturalnego procesu gojenia. Obrzęk i ewentualne siniaki zwykle zanikają w ciągu kilku dni.

Rzadsze, ale poważniejsze powikłania mogą obejmować zakażenie, nadmierne krwawienie, uszkodzenie zatoki szczękowej czy przemieszczenie wprowadzonego biomateriału do zatoki. Te ostatnie dwa są szczególnie rzadkie, ale mogą wymagać dodatkowego leczenia i dlatego są uważane za poważniejsze. Zakażenia są zwykle skutecznie leczone antybiotykami, natomiast nadmierne krwawienie jest rzadko spotykane i zwykle ustępuje po pewnym czasie. Mimo to, jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, takie jak silny ból, utrzymujący się obrzęk, gorączka czy krwawienie, pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się ze specjalistą. Przede wszystkim, ważne jest, aby pamiętać, że ryzyko powikłań jest znacznie mniejsze, jeśli zabieg jest przeprowadzany przez doświadczonego chirurga szczękowego.

Zalecenia po zabiegu

Ścisłe przestrzeganie zaleceń jest ważne dla prawidłowego gojenia i optymalnych rezultatów. Oto kilka kluczowych:

  • Po zabiegu zaleca się unikanie ciężkiego wysiłku fizycznego przez kilka dni. Wysiłek może zwiększyć krwawienie i opóźnić proces gojenia.
  • Czystość jamy ustnej jest niezwykle ważna po operacji. Szczotkowanie zębów powinno być wykonywane delikatnie, aby nie podrażnić obszaru operowanego.
  • Pacjentom zaleca się unikanie ssania (np. picia przez słomkę) i dmuchania, które mogą stworzyć podciśnienie w ustach i tym samym zaburzyć proces gojenia.
  • Stosowanie lodu na twarz w obszarze operowanym może pomóc zminimalizować obrzęk.
  • Zaleca się spożywanie miękkiego pokarmu i unikanie gorących posiłków i napojów przez pierwsze dni po zabiegu.
  • Ważne jest, aby przyjmować wszystkie przepisane leki, w tym antybiotyki do zapobiegania zakażeniom i leki przeciwbólowe.
  • Nie pal – może to znacznie opóźnić proces gojenia i zwiększać ryzyko powikłań.
  • Regularne wizyty kontrolne są niezwykle ważne, aby monitorować proces gojenia i wcześnie wykryć ewentualne powikłania.

Dlaczego warto wybrać Dental Fraternity?

Wybór miejsca, w którym zostanie przeprowadzony zabieg tak zaawansowany jak Sinus Lift, jest niezwykle istotny. Dental Fraternity to miejsce, gdzie doświadczenie spotyka się z nowoczesnością. Nasz zespół specjalistów, w tym doświadczonych chirurgów szczękowych, stale doskonali swoje umiejętności, aby móc oferować pacjentom najwyższy standard opieki. Stosujemy najnowocześniejsze technologie i techniki, dzięki czemu możemy zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo zabiegu. Zawsze podchodzimy indywidualnie do każdego klienta, dokładnie analizując jego sytuację i dostosowując plan leczenia do jego wymagań.

Dbamy o to, aby nasi pacjenci czuli się komfortowo i bezpiecznie podczas każdej wizyty. Jesteśmy świadomi, że dla wielu osób wizyta u stomatologa może być stresująca, dlatego dokładamy wszelkich starań, aby atmosfera w naszej klinice była jak najbardziej przyjazna. Co więcej, zrozumienie, że każdy pacjent może mieć pytania lub obawy przed zabiegiem, staramy się zawsze dostarczyć jak najwięcej informacji i oferujemy wsparcie na każdym etapie leczenia. Jesteśmy dostępni do kontaktu, zarówno przed, jak i po zabiegu – niezależnie od tego, czy to jest kwestia związana z bólem, zaleceniami pooperacyjnymi czy innymi pytaniami dotyczącymi procesu leczenia. Jeśli szukasz miejsca, które łączy profesjonalizm z troską o pacjenta, Dental Fraternity jest idealnym wyborem. Skontaktuj się z nami tutaj i dowiedz się więcej o tym, jak możemy pomóc Ci osiągnąć zdrowy, piękny uśmiech.

Podsumowanie

Podniesienie dna zatoki szczękowej, znane również jako Sinus Lift, to zaawansowana procedura chirurgiczna, która umożliwia umieszczenie implantów zębowych w miejscach, gdzie ilość kości jest niewystarczająca. Dzięki tej metodzie pacjenci, którzy nie byli wcześniej kandydatami do implantów, mogą teraz cieszyć się pełnymi, trwałymi i naturalnie wyglądającymi zębami. Procedura Sinus Lift może być przeprowadzana za pomocą dwóch metod: otwartej lub zamkniętej, które różnią się techniką i wymagają różnych umiejętności od lekarza wykonującego zabieg. Mimo zaawansowania tej procedury, może ona być przeprowadzana ambulatoryjnie, co oznacza, że pacjent może wrócić do domu tego samego dnia.

Ból związany z zabiegiem jest minimalny, a podopieczni często porównują go do doświadczenia po ekstrakcji zęba. Dzięki zaawansowanym technikom znieczulającym, mogą przejść przez cały proces z niewielkim lub brakiem dyskomfortu. Czas trwania zabiegu zależy od indywidualnej sytuacji pacjenta, ale zwykle wynosi od 15 do 45 minut. Po operacji powinni przestrzegać pewnych zaleceń, takich jak unikanie ciężkiego wysiłku fizycznego, dbanie o higienę jamy ustnej czy stosowanie lodu na obszar operowany, aby zapewnić prawidłowe gojenie. Każda procedura chirurgiczna niesie ze sobą pewne ryzyko powikłań, ale jeśli Sinus Lift jest przeprowadzany przez doświadczonego chirurga szczękowego i jeśli pacjent przestrzega zaleceń pooperacyjnych, ryzyko to jest minimalne.

Ubytki niepróchnicowe stanowią powszechnie występującą dolegliwość w populacji ogólnej. Szacuje się, iż uszkodzenia o podłożu mechanicznym, chemicznym i fizycznym występują równie często, jak te wynikający z rozwoju próchnicy. Do wspomnianych uszkodzeń dochodzi najczęściej wskutek rozmaitych procesów zachodzących każdego dnia w jamie ustnej. W dzisiejszym artykule wyjaśnimy, czym są najczęściej występujące niepróchnicowe ubytki tkanek twardych zęba, takie jak abrazja, atrycja, erozja, abfrakcja.

Czym są niepróchnicowe ubytki zębów?

Niepróchnicowe ubytki tkanek powstają wskutek czynników mechaniczno-chemicznych. Bardzo często wczesna diagnostyka jest utrudniona ze względu na niewielki i powierzchniowy charakter zmian. Zaczynają być widoczne dopiero w bardziej zaawansowanych stadiach rozwoju. Do uszkodzeń mechanicznych zaliczamy głównie atrycję, abfrakcję i abrazję. Erozja natomiast powstaje w wyniku procesów demineralizacyjnych szkliwa, czyli cienkiej, gładkiej i błyszczącej warstwy pokrywającej zębinę. Dokładną diagnostykę chorób i wdrożenie skutecznej profilaktyki utrudnia dodatkowo możliwość nakładania się na siebie różnych przyczyn.

Ubytki mogą wynikać bowiem z nieprawidłowej diety oraz sposób przestrzegania higieny jamy ustnej, np. niewłaściwy sposób szczotkowania zębów. Szczególnie groźne dla zdrowia może być nadmierne spożywanie kwaśnych produktów spożywczych. Wśród innych czynników prowadzących do ubytków niepróchnicowych, możemy wymienić także występowania innych chorób ustrojowych, np. cukrzycy. Brak wdrożenia skutecznego leczenia zachowawczego może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Początkowo stanowi przyczynę nadwrażliwości zębowej, z czasem może powodować nawet zapalenie miazgi.

Abrazja – co to takiego?

Abrazja jest ubytkiem, który powstaje w wyniku stopniowego ścierania się tkanek twardych zęba w wyniku zewnętrznych czynników mechanicznych. Najczęściej pojawiają się wskutek nieprawidłowego szczotkowania zębów przy pomocy zbyt twardego włosia lub przy użyciu pasty o zbyt wysokich parametrach ścieralności. Może powstawać również w związku z nieprawidłową techniką, tzw. poziomego szorowania. Wyróżnia się przy tym dodatkowo abrazję zawodową, która dotyczy osób narażonych na działanie pyłów ściernych. Co więcej, może występować u innych grup zawodowych, np. u muzyków grających na instrumentach dętych oraz krawcowych regularnie przygryzających nitki zębami.

W zaawansowanej formie abrazja ma postać ubytków klinowych, powstających blisko linii dziąseł. Uszkodzenie szkliwa może prowadzić także do obniżenia linii dziąseł, a tym samym do odsłonięcia szyjek zębowych oraz korzenia.

Jak rozpoznać i wyleczyć abrazję?

Doświadczony specjalista najczęściej rozpoznaje abrazje na początkowych etapach, dzięki charakterystycznym uszkodzeniom szkliwa związanym z nieprawidłowym czyszczeniem. Najczęściej mają one postać recesji w obrębie kłów i przedtrzonowców. Miejsce występowania ubytków ma jednocześnie związek z tym, która z naszych rąk jest dominująca. U osób praworęcznych większe zmiany będą bowiem widoczne z lewej stronie, w tym kwadracie, który czyszczony jest jako pierwszy. Informacje dotyczące sposobu mycia zębów mają tym samym kluczowe znacznie dla lekarza dentysty.

W takiej sytuacji najważniejszym działaniem profilaktycznym pozostaje instruktaż higieny jamy ustnej przeprowadzony przez lekarza stomatologa lub higienistkę, mający na celu wypracowanie prawidłowego sposobu mycia zębów. Warto jednak zaznaczyć, iż niekiedy abrazja występuje razem z erozją, co może utrudnić postawienie prawidłowej diagnozy.

Czym jest atrycja?

Kolejnym rodzajem niepróchnicowych ubytków jest atrycja, powstająca w wyniku stopniowego ścierania się zębów wskutek żucia i rozcierania pokarmów. Ma związek z bezpośrednim stykaniem się i pocieraniem zębów przez inne zęby oraz wypełnienia w jamie ustnej. Podczas diagnostyki lekarze biorą pod uwagę wygląd przeciwstawnych zębów. Najczęściej widoczne są na nich bowiem analogiczne ubytki.

Nie do końca rozpoznana jest przy tym etiologia dolegliwości. Najczęściej przyjmuje się, że atrycja powstaje wskutek przeciążeń okluzyjnych oraz nieprawidłowej techniki mycia zębów. Jak wspomniano powyżej, ma charakter fizjologiczny i zachodzi przez okres całego życia, nasilając się w podeszłym wieku. Wśród ważnych czynników sprzyjających nadmiernemu ścieraniu się zębów należy wspomnieć także nieprawidłowości w budowie narządu życia, np. w związku z występowaniem wad zgryzu lub bruksizmem.

Leczenie atrycji

Sposób leczenia powinien być dopasowany do przyczyny występowania atrycji. W przypadku wad zgryzy konieczne może okazać się założenie aparatu ortodontycznego. Pacjenci cierpiący na bruksizm, czyli nieświadome zaciskanie i zgrzytanie zębami, mogą zdecydować się natomiast na noszenie szyn relaksujących na noc. Nieleczona atrycja może prowadzić nie tylko do pogorszenia estetyki zębów, ale także do zapalenia oraz martwicy miazgi. Wśród skutków wymienia się dodatkowo nadwrażliwość szyjek zębowych, często opisywany jako ból i dyskomfort nasilający się podczas spożywania ciepłych i zimnych pokarmów.

Jak powstaje erozja zębów?

Erozja zębów jest ubytkiem niepróchnicowym o podłożu chemicznym. Przyczyny występowania choroby możemy podzielić na zewnętrzne oraz wewnętrzne. Pierwsze z nich mają związek z warunkami pracy oraz dietą. Wśród pokarmów sprzyjających powstawaniu erozji możemy wymienić niektóre leki, soki owocowe oraz cytrusy. Wewnętrzne przyczyny natomiast związane są z występowaniem innych chorób, takich jak refluks żołądkowo-przełykowy oraz bulimia. Za erozję może być bowiem odpowiedzialne działanie kwasów żołądkowych. Powstawanie ubytków chemicznych często związane jest również z nieprawidłowym pH śliny. W wyniku erozji mogą pojawiać się żółtawe przebarwienia oraz pęknięcia zębów.

Jak wygląda diagnostyka i leczenie erozji?

Zmiany odznaczają się charakterystycznym wyglądem. Ubytki są bowiem gładkie i płaskie, pozostając otoczone szkliwem. Warto przy tym zauważyć, iż zawsze zlokalizowane są nad dziąsłem, od którego oddzielone są wyraźnie widocznym rąbkiem. Rodzaj zmian będzie zależeć także od etiologii. W przypadku nadmiernego spożywania kwaśnych owoców będą znajdować się głównie z przodu. Soki natomiast spowodują erozję w obrębie zębów trzonowych i przedtrzonowych.

Głównym sposobem leczenia jest zapobieganie pojawianiu się erozji. W tym celu konieczne jest zmodyfikowanie nawyków żywieniowych, zakładające ograniczenie spożywania napojów owocowych. Ponadto należy zadbać o odpowiednie pH i ilość śliny. Brak podejmowania odpowiednich czynności profilaktycznych powoduje powstanie nieestetycznych zmian szkliwa. W przypadku zaawansowanej erozji zęby stają się cieńsze i mniej odporne na działanie próchnicy.  

Abfrakcja – przyczyny, objawy i leczenie

Abfrakcja jest rodzajem ubytku poddziąsłowego, który powstaje najczęściej u pacjentów z wadami zgryzu. Ma bowiem związek z długotrwałym odginaniem się korony zębowej związane z nadmiernym obciążaniem. Stan ten może prowadzić do powstawania mikrourazów oraz ubytków niepróchnicowych. Zmiany najczęściej występują w obszarach przyszyjkowych zębów trzonowych. Mogą jednak pojawiać się na każdym zębie. Ubytki mają postać ostro zakończonych, gładkich i błyszczących powierzchni. Lekarze wśród innych czynników sprzyjających rozwijaniu się abfrakcji wymieniają nieuzupełnione protetycznie braki w uzębieniu.

Jakie są skutki nieleczenia abfrakcji?

Nieleczona abfrakcja może prowadzić do znacznego pogorszenia się estetyki uzębienia. Dodatkowo sprzyja rozwijaniu się nadwrażliwości przyszyjkowej, zmian chorobowych w miazdze oraz predestynuje do złamań korony zęba. Terapia najczęściej polega na zahamowaniu dalszego rozwoju ubytków. Podejmowanie odpowiednich działań profilaktycznych oraz leczenia przyczyn ograniczy pojawianiu się kolejnych pęknięć.

W przypadku występowania nadwrażliwości przydatne mogą okazać się pasty oraz inne preparaty, zmniejszające dolegliwości bólowe. Jednocześnie możliwe jest wypełnienie większych ubytków w gabinecie stomatologa. Rodzaj leczenia powinien zostać dopasowany do etiologii abfrakcji. Kompleksowa terapia pozwoli na znaczną poprawę ogólnego stanu zdrowia jamy ustnej.

Metody leczenia niepróchnicowych ubytków zębowych

Leczenie niepróchnicowych ubytków zębowych zależeć będzie przede wszystkim od rodzaju zmian oraz ich etiologii. W przypadku mechanicznych uszkodzeń tkanek twardych konieczne może okazać się przeprowadzenie kompleksowego leczenia ortodontycznego. Oferta naszej przychodni Dental Fraternity obejmuje całościową terapię wad zgryzu. Podczas konsultacji specjalistycznej wybierzesz przy tym optymalną metodę leczenia dla siebie oraz najmłodszych członków rodziny. W zależności od rodzaju wady zgryzu możliwe jest bowiem zastosowanie aparatów stałych, ruchomych oraz nakładek.

Innego rodzaju leczenia będą wymagać pacjenci z brakami w uzębieniu. W ich przypadku najczęściej stosuje się leczenie protetyczne, które zapobiega licznym powikłaniom natury zdrowotnej, wpływając pozytywnie na odzyskanie pełni funkcjonalności jamy ustnej. W przypadku nadmiernego zaciskania zębów przydatne okazują się szyny relaksacyjne, które znacznie ograniczają ryzyko ścierania. Podczas leczenia bruksizmu na tle nerwowym ważne są także konsultacje psychologiczne. Niekiedy należy zmienić również nawyki żywieniowe oraz sposób szczotkowania zębów. Rodzaj podejmowanych działań zależeć będzie jednak od rodzaju ubytków tkanek twardych.

Każde niepróchnicowe uszkodzenie szkliwa może prowadzić do szeregu powikłań zdrowotnych i estetycznych. W przypadku większych zmian konieczne może okazać się zastosowanie wypełnienia kompozytowego. Regularne wizyty w gabinecie stomatologa pozwolą na szybką diagnostykę pojawiających się uszkodzeń, co pozwoli na natychmiastowe wdrożenie niezbędnej profilaktyki. Już dziś zapraszamy do kontaktu ze specjalistami z naszej kliniki Dental Fraternity, którzy świadczą usługi w zakresie stomatologii zachowawczej, estetycznej, chirurgii, endodoncji, profilaktyki oraz ortodoncji.

Twój uśmiech jest twoją wizytówką dla świata. Jeśli masz uszkodzone, zniszczone, przebarwione lub nieprawidłowo ustawione zęby, możesz nie mieć ochoty, aby się uśmiechać. Korony zębowe umożliwiają trwałe przywrócenie uśmiechu. Korony dentystyczne mają wiele zalet, ale należy też sprawdzić, czy ta procedura uzupełniania ubytków jest odpowiednim rozwiązaniem dla ciebie. 

Kiedy zalecane jest nałożenie korony stomatologicznej?

Korona protetyczna może być konieczna w następujących sytuacjach:

  • Aby chronić słaby ząb (na przykład z powodu próchnicy) przed złamaniem lub aby utrzymać razem części pękniętego zęba
  • W odbudowie już złamanego zęba lub zęba, który uległ znacznemu zniszczeniu
  • Aby pokryć i podtrzymać ząb z dużym wypełnieniem
  • W utrzymaniu mostu dentystycznego na miejscu
  • Aby pokryć zniekształcone lub mocno przebarwione zęby
  • Pokrycie implantu dentystycznego
  • W celu wprowadzenia zmian kosmetycznych.

Korony zębowe u dzieci

W przypadku dzieci korona może być wykonana na zębach mlecznych, aby:

  • Uratować ząb, który został tak zniszczony przez próchnicę, że nie może utrzymać wypełnienia.
  • Chronić zęby dziecka, u którego występuje wysokie ryzyko próchnicy, zwłaszcza gdy dziecko ma trudności z utrzymaniem codziennej higieny jamy ustnej.
  • Zmniejszyć częstotliwość stosowania znieczulenia ogólnego u dzieci, które ze względu na wiek, zachowanie lub historię choroby nie są w stanie w pełni współpracować z wymogami prawidłowej opieki stomatologicznej.

W takich sytuacjach stomatolog dziecięcy prawdopodobnie zaleci wykonanie korony ze stali nierdzewnej.

Rodzaje koron stomatologicznych

Korony zębowe stałe mogą być wykonane ze stali nierdzewnej, z metalu (np. złota lub innego stopu), z porcelany napalanej na metal, z żywicy lub z ceramiki.

  1. Korony ze stali nierdzewnej to prefabrykowane korony, które stosuje się na zębach stałych głównie jako środek tymczasowy. Korona chroni ząb lub wypełnienie, podczas gdy korona stała wykonywana jest z innego materiału. W przypadku dzieci korona ze stali nierdzewnej jest powszechnie stosowana w celu dopasowania jej do zęba podstawowego. Korona pokrywa cały ząb i chroni go przed dalszym rozwojem próchnicy.
  1. Metale stosowane w koronach to stopy z dużą zawartością złota lub platyny albo stopy metali nieszlachetnych (na przykład stopy kobaltu z chromem i niklu z chromem). Korony metalowe dobrze znoszą siły gryzienia i żucia, dodatkowo prawdopodobnie najdłużej się zużywają. Ponadto korony metalowe rzadko ulegają odpryskom lub złamaniom. Metaliczny kolor – i wysoka cena złota – jest główną wadą. Korony metalowe są dobrym rozwiązaniem dla niewidocznych zębów trzonowych.
  1. Korony porcelanowe z metalu można dopasować kolorystycznie do sąsiednich zębów (w przeciwieństwie do koron metalowych). Jednak w przypadku tego typu koron występuje większe zużycie zębów sąsiednich w porównaniu z koronami metalowymi lub żywicznymi. Porcelanowa część korony może również odpryskiwać lub się odrywać. Obok koron pełnoceramicznych, korony porcelanowe łączone z metalem wyglądają najbardziej jak zwykłe zęby. Korony te mogą być dobrym wyborem w przypadku zębów przednich lub tylnych, a także długich mostów, w których metal jest potrzebny do zapewnienia wytrzymałości.
  1. Korony pełnożywiczne są tańsze niż inne rodzaje koron. Z czasem jednak ulegają zużyciu i są bardziej podatne na złamania niż korony porcelanowe łączone z metalem. 
  1. Korony pełnoceramiczne lub pełno porcelanowe zapewniają lepsze dopasowanie do naturalnego koloru niż inne rodzaje koron i mogą być bardziej odpowiednie dla osób uczulonych na metale. Korony pełnoceramiczne mogą być stosowane w przypadku zębów przednich i tylnych.

Korona tymczasowa a korona stała. 

Korony tymczasowe można wykonać w gabinecie stomatologicznym, natomiast korony stałe są zazwyczaj wykonywane w laboratorium stomatologicznym. Korony tymczasowe są przeważnie wykonywane z materiału na bazie akrylu lub stali nierdzewnej i mogą być stosowane jako uzupełnienie tymczasowe do czasu wykonania korony stałej w laboratorium.

Etapy przygotowania zęba do założenia korony

Przygotowanie zęba do założenia korony wymaga zazwyczaj dwóch wizyt u dentysty – pierwsza polega na zbadaniu i opracowaniu zęba, a druga na założeniu korony ostatecznej.

Pierwsza wizyta: Badanie i przygotowanie zęba

  • Na pierwszej wizycie w ramach przygotowania do założenia korony lekarz może wykonać kilka zdjęć rentgenowskich w celu sprawdzenia korzeni zęba przyjmującego koronę oraz otaczającej go kości. Jeśli ząb ma rozległą próchnicę lub istnieje ryzyko zakażenia lub uszkodzenia miazgi zęba, można najpierw przeprowadzić leczenie kanałowe.
  • Zanim rozpocznie się proces wykonywania korony, lekarz znieczula (odrętwia) ząb i otaczającą go tkankę dziąsłową. Następnie ząb, na którym ma być wykonana korona, jest ponownie kształtowany wzdłuż powierzchni żującej i boków, aby zrobić miejsce na koronę. 
  • Po opracowaniu kształtu zęba dentysta zazwyczaj używa pasty lub kitu do wykonania wycisku zęba, na którym ma zostać osadzona korona. Czasami jednak wyciski są wykonywane za pomocą skanera cyfrowego. Wykonuje się również wyciski zębów znajdujących się powyżej i poniżej zęba, na którym ma zostać osadzona korona, aby upewnić się, że korona nie będzie miała wpływu na zgryz.
  • Wyciski lub skany są przesyłane do laboratorium dentystycznego, w którym zostanie wykonana korona. 

Druga wizyta: Otrzymanie stałej korony zębowej

Na drugiej wizycie lekarz zdejmuje koronę tymczasową, sprawdzi dopasowanie i kolor korony stałej. Jeśli wszystko jest w porządku, ząb zostanie znieczulony przy użyciu środka znieczulającego, a nowa korona zostanie zacementowana na stałe.

Jak dbać o tymczasową koronę stomatologiczną?

Ponieważ korony tymczasowe są tylko chwilowym rozwiązaniem, większość dentystów zaleca zachowanie kilku środków ostrożności. Należą do nich:

  • Unikanie lepkich, “żujących” pokarmów (np. gumy do żucia, karmel), które mogą potencjalnie chwycić i ściągnąć koronę.
  • Ograniczenie do minimum korzystanie z tej strony jamy ustnej, na której znajduje się korona tymczasowa. Należy przenieść większość czynności żucia na drugą stronę jamy ustnej.
  • Unikanie żucia twardych pokarmów (np. surowych warzyw), które mogłyby spowodować złamanie korony.
  • Podczas czyszczenia zębów nić dentystyczną należy raczej przesuwać niż podnosić, aby uniknąć ściągnięcia korony tymczasowej.

Jak długo utrzymują się korony stomatologiczne?

Korony zębowe utrzymują się średnio od 5 do 15 lat. Długość życia korony zależy od stopnia jej zużycia, przestrzegania zasad higieny jamy ustnej oraz osobistych nawyków związanych z jamą ustną (należy unikać takich nawyków jak zgrzytanie lub zaciskanie zębów, gryzienie lodu, obgryzanie paznokci i używanie zębów do otwierania opakowań).

Powszechne problemy z koronami zębowymi

Głównym zadaniem korony protetycznej jest ochrona i przywrócenie zębowi jego naturalnego wyglądu i funkcji. W przypadku wystąpienia problemów z koronami dentystycznymi należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem stomatologiem, aby nie dopuścić do pogłębienia się problemu.

Do najczęstszych problemów stomatologicznych należą:

  1. Próchnica zębów

Prawdopodobnie najczęstszy problem związany z koronami zębowymi. Próchnica wynika przede wszystkim z niewłaściwej higieny jamy ustnej po wszczepieniu korony zęba. Podczas gdy korona pozostaje nienaruszona, ząb znajdujący się poniżej/wewnątrz jest nadal podatny na próchnicę, a jej pozostawienie może skutkować innymi problemami, takimi jak choroba dziąseł.

  1. Złe osadzenie korony

Innym częstym problemem z koronami jest niewłaściwe umieszczenie korony na zębie. W niektórych przypadkach, jeśli korona została źle założona, wpływa to na zgryz pacjenta. Może się okazać, że podczas zaciskania zębów korona jest nierówna, co powoduje nieprawidłowy zgryz, który może powodować w przyszłości dyskomfort. Problem ten może rozwiązać tylko dentysta.

  1. Uszkodzenie implantu

Implanty mogą ulec przemieszczeniu i złamaniu w pewnych okolicznościach, takich jak wypadek lub uraz zęba. Korony mogą się również poluzować w wyniku spożywania pewnych rodzajów pokarmów, takich jak twarde orzechy, słodycze i czekolada. Ważne jest, aby nie spożywać tych pokarmów przez dwa tygodnie po wszczepieniu implantu. Korona powinna mieć wystarczająco dużo czasu na związanie się z naturalnym zębem. 

  1. Wrażliwe zęby

Nierzadko zdarza się, że po wykonaniu korony zęby lub zęby sąsiednie stają się wrażliwe. Może się okazać, że wpływ na wrażliwość zęba ma spożywanie określonych pokarmów oraz temperatura jedzenia i picia.  Jeśli jednak wrażliwość nie ustępuje po około pierwszym tygodniu, powodem może być inna przyczyna. Jeśli podczas zabiegu odsłonięta została zębina, może to oznaczać, że korona nie pokrywa całego zęba. 

  1. Uszkodzone korony zębowe (pęknięcia, złamania, złamania)
  2. Problemy związane z nerwami

Wszystkie zęby mają miękką miazgę, która znajduje się w środku zęba i w której znajdują się wszystkie nerwy. W niektórych przypadkach wszczepienie korony może zakłócić działanie tych nerwów i spowodować znaczny ból. Ból może pojawić się niemal natychmiast po zakończeniu zabiegu, ale może też wystąpić po tygodniach, a czasem nawet miesiącach od założenia korony.

  1. Reakcje alergiczne

W rzadkich przypadkach może wystąpić reakcja alergiczna na koronę zęba. Problem ten występuje nie występuje często. Stomatolodzy przed rozważeniem wykonania korony ze złota lub metalu pytają, czy pacjent ma alergię lub schorzenie związane z metalem. Jeśli jednak pacjent nie jest świadomy swojej alergii, a korona zostanie założona, może odczuwać ból wokół zęba i dziąsła. 

  1. Zszarzałe dziąsła

Pacjenci, którym założono korony na bazie złota lub metalu, mogą zauważyć, że dziąsła otaczające ząb zaczynają zmieniać kolor lub matowieć. Nie jest to powód do niepokoju, jest to po prostu metal widoczny przez linię dziąseł. Choć nie jest to szkodliwe, może być estetycznie nieprzyjemne.

Zalety koron stomatologicznych

Korony zębowe stanowią odpowiednie rozwiązanie dla wielu problemów stomatologicznych. Są one w stanie:

  • Podtrzymać ząb, który został znacznie uszkodzony przez próchnicę
  • Chronić ząb, który uległ starciu, przed dalszym zniszczeniem
  • Chronić ząb po zabiegu leczenia kanałowego
  • Utrzymać razem mocno pęknięty lub złamany ząb
  • Przykryć implant stomatologiczny
  • Poprawić wygląd zęba poprzez zmianę jego kształtu lub koloru

Stomatolodzy zdali sobie sprawę z rosnącej liczby pacjentów cierpiących na dentofobię i zaczęli specjalizować się w specjalnych potrzebach tej grupy. Dentyści od wielu lat oferują w swojej praktyce specjalnie dobrane metody leczenia pacjentów lękowych.

Jeśli wiesz, że potrzebujesz wizyty u dentysty, ale na samą myśl o niej ogarnia Cię strach, być może cierpisz na dentofobię.

Co to jest dentofobia?

Fobia stomatologiczna, czyli strach przed skorzystaniem z pomocy dentysty, jest zjawiskiem powszechnym. Nawet jeśli przeważająca część społeczeństwa regularnie odwiedza dentystę, od pięciu do dziesięciu procent cierpi na bardzo silny lęk przed gabinetem stomatologicznym. Osoby cierpiące z powodu strachu najczęściej zgłaszają się do stomatologa dopiero wtedy, gdy ból staje się zbyt silny do zniesienia. Ta wyraźna forma lęku znana jest jako dentofobia lub fobia stomatologiczna. Objawy obserwowane podczas leczenia stomatologicznego to tachykardia (szybkie bicie serca), drżenie, nadmierne pocenie się, dławienie się, mdłości, spadek ciśnienia krwi, aż do punktu zapaści krążeniowej.

Być może tylko niewielka mniejszość cierpi na tę skrajną formę lęku. Niemniej jednak, według badań, prawie 70% całej populacji zgłasza posiadanie charakterystycznego strachu przed gabinetem stomatologicznym.

W tym miejscu warto wspomnieć o częstotliwości wizyt – opóźnianie regularnych badań kontrolnych powoduje narastanie problemów – oraz podnosi lęk dziecka przed opóźnioną wizytą – wzmacniając fobię.

KOGO MOŻE DOTYCZYĆ LĘK PRZED LECZENIEM STOMATOLOGICZNYM?

Lęk lub fobia stomatologiczna może dotyczyć osób w każdym wieku. Dzieci, które miały trudne doświadczenia w przeszłości, mogą przezwyciężyć swój strach, dobrze radząc sobie z sytuacją, otrzymując profesjonalne wsparcie i opiekę podczas kolejnych wizyt u dentysty. Jednak dorośli, którzy wykazują oznaki lęku przed dentystami, zazwyczaj – podczas wizyt u stomatologa – pozostają niespokojni przez całe życie. 

Lekarz stomatolog wczuwający się w ich sytuację może pomóc im poradzić sobie z tym problemem.

JAKIE SĄ PRZYCZYNY DENTOFOBII?

Niektóre powszechne obawy, które mogą powodować lęk przed dentystą, to:

  • Ból

Wiele osób zakłada, że opieka stomatologiczna jest z natury bolesna, co może wywołać u nich strach. Jednak dzięki mniejszej inwazyjności współczesne techniki i zabiegi stomatologiczne są bardziej komfortowe niż w przeszłości. Ponadto kompetentny dentysta dołoży wszelkich starań, aby zapewnić bezbolesne doświadczenie dla pacjentów.

UTRATA KONTROLI I STRACH PRZED NIEZNANYM

Istnieją inne warunki, które mogą być przyczyną lęku stomatologicznego:

  • Agorafobia to lęk przed przebywaniem w sytuacjach, w których człowiek czuje, że nie może uciec.
  • U niektórych osób sama niepewność tego, co się wydarzy lub czego można się spodziewać, może wywołać lęk, ponieważ może sprawić, że poczują się oni pozbawieni kontroli.
  • Zakłopotanie z powodu zdrowia zębów

Istnieją szanse, że ci, którzy trzymali się z dala od dentysty przez wiele lat – z powodu dentofobii – mogą mieć do czynienia z nasilonymi problemami stomatologicznymi. Niektórzy również mogą paranoicznie martwić się o kłopoty z opóźnieniem terminu lub utrzymaniem słabej higieny jamy ustnej tak długo, że zwlekają z wizytą nawet jeśli ich zęby mogą być w dobrym stanie. Należy jednak pamiętać, że im dłużej odkłada się pójście do dentysty, tym bardziej prawdopodobne jest, że zakłopotanie wzrośnie!  

  • Złe doświadczenia z przeszłości

Lęk przed dentystą jest wielokrotnie wynikiem złych lub negatywnych doświadczeń z przeszłości. 

  • Myślenie o odgłosach narzędzi, których dentyści i higienistki używają do czyszczenia i leczenia zębów, również może wywołać pewne obawy.

LECZENIE DENTOFOBII

Najprostszym sposobem jest wizyta w nowoczesnym gabinecie stomatologicznym, gdzie można poprosić o podanie gazu rozweselającego (podtlenku azotu), który powoduje rozluźnienie, eliminuje strach i wprowadza pacjenta w dobry nastrój. Następnie należy skorzystać z jednej z kilku dostępnych metod leczenia, takich jak no-drill (abrazja powietrzna) lub zabieg chirurgiczny ze znieczuleniem miejscowym (podanie zastrzyku znieczulającego jest całkowicie bezbolesne).

JAK DZIAŁA GAZ ROZWESELAJĄCY W LECZENIU STOMATOLOGICZNYM?

Podtlenek azotu spowalnia reakcję organizmu, dzięki czemu odczuwasz spokój z uczuciem euforii. Badania wykazują, że zastosowanie podtlenku azotu jest skuteczną i bezpieczną dla dzieci metodą zmniejszającą ból i ułatwiającą kaniulację żył.

Sedacja wziewna to prosta technika polegająca na podawaniu podtlenku azotu przez wyciąg nosowy. Kapturek nosowy umieszczany jest nad nosem pacjenta. Podczas leczenia stomatologicznego pacjent normalnie oddycha podtlenkiem azotu.

ZALETY ZASTOSOWANIA GAZU ROZWESELAJĄCEGO

Korzyści z sedacji wziewnej z podtlenkiem azotu obejmują:  

  • Szybkość działania jako środek uspokajający
  • Efekty mogą być szybko zużyte dla szybkiego rozładowania
  • Bezpieczny i może być podawany w każdym wieku

ZASTOSOWANIE GAZU ROZWESELAJĄCEGO

Sedacja wziewna z podtlenkiem azotu może być stosowana do każdego rodzaju leczenia stomatologicznego od prostych zabiegów takich jak czyszczenie zębów lub wypełnienia stomatologiczne do bardziej skomplikowanych prac stomatologicznych w tym ekstrakcji zębów lub leczenia kanałowego. 

Ponieważ jesteś w pełni świadomy, jesteś w stanie reagować na podpowiedzi dentysty, aby zacisnąć zęby razem, ugryźć lub odpowiedzieć na decyzje podczas leczenia stomatologicznego. Jedyna różnica polega na tym, że czują się Państwo zrelaksowani i komfortowo. Twoje drogi oddechowe pozostają normalne i podtlenek azotu może być szybko zużyte przez podawanie czystego tlenu do oddychania.

EFEKTY GAZU ROZWESELAJĄCEGO

Podtlenek azotu jest depresantem, który zmniejsza aktywność czynnościową lub nerwową, możesz czuć:

  • Szczęście
  • Lekkomyślność 
  • Potrzebę ciągłego chichotu
  • Łagodną euforię
  • Zrelaksowanie

Ze względu na powyższe efekty, sedacja podtlenkiem azotu jest również znana jako „gaz rozweselający”.

Poszczególne osoby zazwyczaj doświadczają pełnych efektów w ciągu od dwóch do trzech minut. Możesz również czuć, że Twoje ręce i nogi są ciężkie lub odczuwać mrowienie w kończynach. 

POTENCJALNE SKUTKI UBOCZNE WYKORZYSTANIA GAZU ROZWESELAJĄCEGO

Niektóre osoby mogą odczuwać skutki uboczne działania tego środka, takie jak:

  • bóle głowy i mdłości
  • uczucie pobudzenia
  • wymioty

Dobra wiadomość jest taka, że nie ma żadnych długoterminowych efektów ubocznych podtlenku azotu. Dodatkowo tylko około 5% pacjentów doświadcza wymienionych powyżej skutków.

Postępy i nauka stojące za nowoczesnymi praktykami stomatologicznymi sprawiły, że każdy może mieć świetnie wyglądające zęby, niezależnie od uwarunkowań genetycznych.

Z czasem stomatologia stała się bardziej zaawansowana. Od niewidocznych aparatów ortodontycznych, implantów stomatologicznych, które zastępują zarówno korzeń jak i część koronową zęba, po skomputeryzowaną technologię, która przyspiesza procesy, zapewniając jednocześnie większą dokładność i niezawodność – można śmiało powiedzieć, że w świecie opieki stomatologicznej wszystko zmieniło się na lepsze.

Ciekawe jest jednak to, że niektóre formy opieki stomatologicznej niewiele zmieniły się w czasie i są stosunkowo „podstawowe” w swoim zastosowaniu. Mogą one nadal mieć ważną rolę do odegrania, szczególnie jedna, która jest często używana w chirurgii stomatologicznej i mowa tu o bondingu. To rzadkość urodzić się z doskonałym zestawem zębów, a jeszcze rzadszym jest, aby przejść przez życie bez konieczności wykonania jakiejkolwiek procedury łączenia zębów. Czasami, najczęściej z wiekiem, zęby stają się żółte lub zużyte, pomimo dobrej higieny jamy ustnej. Jeśli nie jesteś pewien, co obejmuje bonding, to ten artykuł jest zdecydowanie dla Ciebie. 

Oto wszystko, co musisz wiedzieć o łączeniu zębów i jak może ono uczynić Twoje życie bardziej komfortowym i przyjemnym!

CO TO JEST BONDING KOMPOZYTOWY?

Łączenie kompozytowe jest jednym z najprostszych zabiegów stosowanych przez stomatologów estetycznych w celu korekty wyglądu zębów. Jest to rodzaj syntetycznej, kolorowej żywicy, którą stosuje się w celu skorygowania problemów, takich jak zniekształcone lub przebarwione zęby, złamane lub wyszczerbione zęby, a także w celu wypełnienia miejsc zaniku lub zużycia. Z biegiem lat kompozyty stały się bardzo wytrzymałe, więc zabieg ten jest pomocny zarówno w przypadku zębów przednich, jak i tylnych.

BONDING, JAK WYGLĄDA PROCEDURA ŁĄCZENIA ZĘBÓW?

Procedura jest stosunkowo łatwa w porównaniu z innymi metodami kosmetycznymi.

Najpierw należy zgłosić się na konsultację – na pierwszej wizycie można przedstawić swoje problemy, określić jakie ma się oczekiwania, a lekarz dokona analizy stanu uzębienia – dzięki temu będzie wiedział, czy wymagane korekty są niewielkie czy duże.

Powierzchnia zęba zostanie wytrawiona specjalnym roztworem kwasu, aby zwiększyć przyczepność żywicy.

Stomatolog rozprowadza łagodny roztwór żelu na obszarze naturalnego szkliwa zęba – utwardza to powierzchnię zęba i pozwala na uzyskanie szczelnego połączenia.

Następnie nakładana zostaje żywica w postaci kitu, która zawiera pigmenty dopasowane kolorystycznie do naturalnego zęba.

Później stomatolog rzeźbi i kształtuje żywicę, aby pasowała do Twoich naturalnych zębów

Następnie utwardzamy żywicę pod wpływem promieniowania UV.

Na koniec żywica zostaje wypolerowana do naturalnego połysku i voila! Metamorfoza uśmiechu, która zapewni Ci pewny siebie, piękny uśmiech, na który zasługujesz!

Z CZEGO SKŁADA SIĘ KOMPOZYT STOSOWANY W ŁĄCZENIU ZĘBÓW?

Łagodny roztwór żelu i żywica przypominająca kit. Żywice kompozytowe są trwałą mieszanką szkła i plastiku.

BONDING STOMATOLOGICZNY – RODZAJE

Łączenie zębów dzieli się na formy: bezpośrednie łączenie kompozytowe i łączenie adhezyjne. Bezpośrednie łączenie kompozytowe to użycie materiału w kolorze zęba, takiego jak żywica. Tę metodę stosuje się do naprawy wyszczerbionego lub pękniętego zęba lub do wypełnienia ubytków. Jest to także procedura zamykania przestrzeni między zębami i zakrywania uszkodzonych krawędzi zębów. Ta metoda klejenia odbywa się poprzez nałożenie materiału bezpośrednio na powierzchnię zęba, która będzie widoczna podczas uśmiechu.

Klejenie adhezyjne to forma łączenia zębów, która polega na przymocowaniu do zęba uzupełnienia protetycznego, takiego jak korona, licówka, most czy porcelana.

6 PROBLEMÓW STOMATOLOGICZNYCH, KTÓRE MOŻE ROZWIĄZAĆ BONDING STOMATOLOGICZNY – STOMATOLOGIA ODTWÓRCZA

  • Bonding Zęby, aby usunąć luki

Wiele mężczyzn i kobiet boryka się z luką między jedynkami. Wystarczy spojrzeć na Michael Strahan, Georgia May Jagger i Lara Stone.

Naturalnym jest, że nie każdy może czuć się komfortowo z luką między zębami, wtedy z pomocą  przychodzi zabieg bondingu, który może pomóc osiągnąć piękny, pełny uśmiech.

  • Przebarwienia

Zęby każdego człowieka są inne, a systemy wybielające nie zawsze działają na ludzi, którzy mają przebarwienia lub szarawy odcień do swoich zębów. Jeśli próbowałeś wybielania w przeszłości i to nie działa, klejenie może być na to doskonałym sposobem.

  • Plamy

Oczywiście, procedura wybielania może działać dla większości zębów, ale nie zawsze sprawdza się dla upartych plam. Jeśli tak jest, bonding może to naprawić.

  • Uszczerbione zęby

Jeśli miałeś wypadek i twoje zęby zostały uszczerbione, warto spróbować poddać się zabiegowi bondingu, aby je naprawić.

  • Rozmiar i kształt

Niektórzy ludzie są po prostu niezadowoleni z rozmiaru lub kształtu swoich zębów. Jeśli uważasz, że twoje zęby są zbyt małe dla twoich ust, a może są zbyt okrągłe lub zbyt kwadratowe, możemy użyć klejenia, aby zapewnić ci piękny, naturalnie wyglądający uśmiech.

  • Krzywe zęby

Większość dorosłych nie chce nosić ortodoncji przez kilka lat, aby naprawić krzywe zęby. Oczywiście, większość ludzi pragnie mieć piękne, proste uzębienie.

Na szczęście, możemy użyć bondingu, aby skorygować krzywe lub nieprawidłowe zęby i podarować ci uśmiech, którego zawsze chciałeś. W zależności od stylu życia, efekty bondingu mogą przetrwać do 10 lat.

JAKIE SĄ ZALETY KLEJENIA KOMPOZYTOWEGO?

  • Idealna opcja dla tych, którzy mają mniejsze niedoskonałości zębów.
  • Opcja tańsza niż licówki porcelanowe.
  • Konieczność zmiany struktury zęba w mniejszym stopniu.
  • Jednego lub kilka zębów można zwykle uzupełnić podczas jednej wizyty u dentysty.
  • Dobra opcja dla osób młodszych i niepewnych, czy chcą zdecydować się na licówki stomatologiczne.
  • Poprawia wygląd przebarwionych i poplamionych zębów.
  • Pomaga chronić korzenie, które zostały odsłonięte przez cofające się dziąsła.
  • Najlepszy sposób na skorygowanie nacisku zgryzu na przednie zęby.
  • Pozwala zmienić kształt zębów.
  • Naprawia zniszczone, pęknięte lub wyszczerbione zęby.

JAKIE SĄ WADY ŁĄCZENIA KOMPOZYTOWEGO?

  • Kompozyty nie utrzymują się tak długo jak inne zabiegi kosmetyczne, na przykład licówki porcelanowe.
  • W pewnym momencie trzeba będzie je wymienić.
  • Materiały łączące nie są tak odporne na przebarwienia jak korony czy licówki.
  • Materiał wiążący może łatwiej oderwać się od zębów niż inne zabiegi kosmetyczne.

ZĘBY WYBIELIĆ PRZED CZY PO ZABIEGU BONDINGU?

W przypadku wybielania zębów z zastosowaniem bondingu, nie będą już idealnie dopasowane, a “poprawione” zęby będą się wyróżniały ciemniejszym kolorem. Jeśli chcesz wybielić zęby, zrób to przed wykonaniem jakichkolwiek kosmetycznych prac stomatologicznych. W przeciwnym razie, gdy wybielisz zęby, łączenie pozostanie takie samo, mimo że Twoje naturalne zęby mogą wydawać się bielsze.

JAK DBAĆ O UZĘBIENIE PO WYKONANYM ZABIEGU BONDINGU?

Po pomyślnym zakończeniu procedury poprawy uśmiechu za pomocą klejenia zębów, kolejną rzeczą, z którą należy się zapoznać, są metody pielęgnacji nowego wyglądu zębów. Lekarz stomatolog udzieli ci wskazówek, które należy stosować w domu, aby zachować naturalny wygląd i kolor łączonych zębów, a także ich trwałość. Poniżej znajduje się kilka wskazówek, które mogą pomóc Ci w utrzymaniu twojego nowego uzębienia:

  • Powinieneś zawsze mieć w zwyczaju utrzymywanie dobrej higieny jamy ustnej. Rutyną powinny zostać takie działania, jak regularne szczotkowanie i nitkowanie zębów oraz używanie płynu do płukania ust każdego dnia.
  • Należy unikać sytuacji, które mogą skutkować wyszczerbieniem Twoich klejonych zębów, np żucie twardych produktów.
  • Palenie może powodować przebarwienia zębów. 
  • Odwiedzaj swojego dentystę co najmniej dwa razy w roku.
  • Należy ograniczyć spożycie herbaty, kawy i czerwonego wina.
  • Zawsze powinieneś usuwać cząstki jedzenia pijąc dużo wody, która również dobrze wpływa na obniżenie poziomu kwasowości w jamie ustnej.

Jeśli nadal masz wątpliwości co do poprawy swojego uśmiechu przy pomocy zabiegu bondingu lub chcesz wiedzieć, czy kwalifikujesz się do zabiegu, przyjdź do pobliskiego gabinetu Dental Fraternity i porozmawiaj z naszym stomatologiem kosmetycznym.

JAK DŁUGO UTRZYMUJE SIĘ EFEKT?

Żywotność materiałów wiążących i kompozytowych zależy od ilości wykonanych łączeń w jamie ustnej i nawyków pacjenta.

Bonding może utrzymywać się w dowolnym miejscu od trzech do dziesięciu lat, ale kiedy plastikowy materiał kompozytowy zaczyna się zużywać, będziesz musiał poddać go odnowie. Te nieco drobne wady nie powinny w żaden sposób zniechęcać cię do poddania się temu zabiegowi, ponieważ plusy z pewnością przewyższają te drobne wady. Naprawdę nie należy stawiać ceny ponad poczucie własnej wartości, ponieważ gdy czujesz się lepiej ze sobą, tym bardziej przyjemne staje się dla ciebie życie.

ZNALEZIENIE ODPOWIEDNIEGO DENTYSTY

Istnieje wielu dentystów wykwalifikowanych tak, że opanowali sztukę bondingu do perfekcji, więc znalezienie odpowiedniej osoby nie powinno być problemem. Polecamy jednak odwiedzać strony internetowe dentystów i regularnie czytać opinie pacjentów online, aby znaleźć najlepsze rozwiązanie dla siebie. Podobnie jak w każdym innym zawodzie istnieją rozbieżności między niektórymi lekarzami, ale dzięki Internetowi znalezienie takiego, który jest najlepszy nie jest wcale trudne do zrobienia.

PODSUMOWANIE

Mając piękny uśmiech, samoocena szybuje w górę. Dobre mniemanie o swoim wyglądzie może zmienić postrzeganie świata u każdego. Nie ma już potrzeby, aby przechodzić przez życie stale próbując ukryć swoje zęby lub zakrywając usta do zdjęć. Zakłopotanie spowodowane wstydem przed otwieraniem ust nie musi być już twoim problemem. Bonding jest bezpiecznym, bezbolesnym i niedrogim sposobem na zaradzenie tym niepewnościom. Miliony ludzi korzystają z tego rodzaju zabiegów i rzadko kiedy są rozczarowani wynikami. Dzięki fantastycznym postępom w nauce i stomatologii ludzie nie muszą już cierpieć z powodu wstydliwych i często nieuniknionych niedoskonałości zębów. 

Zabieg lakowania zębów trzonowych i przedtrzonowych wykonuje się w celu minimalizacji ryzyka rozwoju próchnicy. Stomatolodzy zalecają wykonanie zabiegu w szczególności w przypadku małych dzieci. Lak wypełnia naturalne bruzdy i zagłębienia, tym samym zabezpieczając powierzchnię zębów przed odkładaniem się na niej warstwy płytki nazębnej. W ten sposób można chronić zarówno zęby mleczne, jak i stałe, zmniejszając ryzyko rozwoju próchnicy. Jest to wyjątkowo ważne w przypadku słabych zębów mlecznych.

Czym jest lakowanie zębów?

Lakowanie zębów to zabieg profilaktyczny, który ma na celu ograniczenie powstawania próchnicy. Polega na pokryciu zęba specjalnym półpłynnym lakiem. Jest to preparat na bazie żywicy, który trwale łączy się z powierzchnią szkliwa, wypełniając szczeliny i rowki.

Charakterystyka lakowania zębów

Szczeliny są bardzo podatne na gromadzenie się płytki nazębnej i cząstek pokarmu. Szczeliny te są często bardzo wąskie, co uniemożliwia dotarcie do nich włosia szczoteczki i utrudnia dokładne oczyszczenie zębów. Wygładzenie ich powierzchni za pomocą lakieru sprzyja więc dobrej higienie jamy ustnej. Jest to bardzo ważne, gdyż próchnica dotyka już większość dzieci w Polsce – tylko co piąty pięciolatek jest wolny od próchnicy.

W jakim wieku lakować zęby?

Jak najwcześniej. Lakowanie u dzieci sprawdza się najlepiej dlatego zabieg ten warto wykonać tuż po pojawieniu się pierwszych stałych zębów trzonowych. Kolejne pojawiające się zęby należy lakować przy kolejnych wizytach nie czekając aż pojawią się wszystkie.

Lakiem można pokryć już pierwsze zęby mleczne u dzieci w wieku 2-3 lat. Najlepsze efekty przynosi lakowanie zębów stałych u pacjentów pomiędzy 7 a 9 rokiem życia. U starszych dzieci, w wieku do 13 lat, lakuje się „siódemki”. W lakowaniu istotna jest również regularna kontrola stanu laku – wytarte elementy i odsłonięte bruzdy należy zalakować ponownie.

W tym wieku trudno jest wyegzekwować od dziecka wysoki i stały poziom higieny jamy ustnej. Nie pomagają również nawyki żywieniowe promowane w reklamach, czy też asortyment sklepów szkolnych. Lakowanie może się więc okazać inwestycją na lata, która zmniejszy ryzyko występowania próchnicy, obniżając ryzyko poważnych chorób jamy ustnej.

Czy lakowanie zębów jest obowiązkowe?

Pokrywanie szkliwa światłoutwardzalnym lakiem jest, a przynajmniej powinno być, rutynowym zabiegiem, który towarzyszy wyrzynaniu się zębów u dziecka. Lakowanie należy wykonać niezwłocznie po pojawieniu się każdego nowego zęba. Optymalne jest przeprowadzenie zabiegu, zanim wystąpią jakiekolwiek zmiany na powierzchni szkliwa i w głębszych tkankach zęba. Jest to szczególnie zalecane w następujących przypadkach:

  • próchnica zębów mlecznych – jeżeli u dziecka rozwinęła się próchnica zębów mlecznych, należy szczególnie chronić stałe zęby trzonowe: lakowanie pozwala uniknąć przeniesienia próchnicy z mleczaków na stałe uzębienie,
  • powierzchowna próchnica i nadżerki – lak jest przydatny w pokrywaniu punktowych, powierzchownych ognisk próchnicy oraz drobnych nadżerek szkliwa na zębach mlecznych i stałych – kompozytowa ochrona powstrzymuje dalszą destrukcję naturalnej tkanki zębów,
  • głębokie bruzdy na powierzchni zębów – jeżeli świeżo wyrżnięte zęby mają szczególnie głębokie i wąskie bruzdy, zagłębienia czy otwory anatomiczne, to należy je zabezpieczyć lakiem,
  • dzieci o specjalnych potrzebach – lakowanie jest konieczną profilaktyką próchnicy u dzieci ze specjalnymi potrzebami, np. tych, które mają ograniczoną mobilność, niedostatecznie rozwinięte zdolności manualne lub z innych powodów nie są w stanie dokładnie i regularnie wykonywać zabiegów higienicznych w jamie ustnej.

Fluoryzacja – przeciwwskazania

Przeciwwskazaniem do lakierowania zębów są niewyleczone ubytki. Lakierem można pokryć jedynie odpowiednio przygotowane zęby, zdrowe i profesjonalnie wyczyszczone za pomocą skalingu i piaskowania.

Koszt lakowania zębów

Lakowanie zębów to niedrogi zabieg, jednak jego cena zależy m.in. od tego, w jakim gabinecie jest wykonywany. Duży wpływ na nią ma więc lokalizacja, czyli to, czy lakowanie przeprowadza dentysta w Warszawie, czy innym większym lub mniejszym mieście. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak kształtują się ceny w naszym gabinecie, zachęcamy do sprawdzenia naszej oferty.

Pozostałe zabiegi przeciwpróchnicze

  • Lakierowanie zębów

Lakierowanie zębów u dzieci, nazywane także fluoryzacją, to zabieg profilaktyczny wykonywany przez stomatologa w gabinecie dentystycznym. Polega na nałożeniu na powierzchnię zębów lakieru z dużą zawartością fluoru, który następnie zasycha, stopniowo uwalniając zawarty w nim związek. To zabezpiecza zęby i je wzmacnia.

Implanty zębowe wzbudzają wiele kontrowersji. Jedni uważają je za świetne rozwiązanie, gdyż mogą zastąpić brakujące zęby i zapewnić wymarzony uśmiech. Inni zaś uznają, że nie jest to dobry pomysł. Negatywne opinie bardzo często swoje źródło mają w mitach związanych z implantami zębowymi. 

Fakty i mity dotyczące implantów stomatologicznych.

Na przykład, czy to mit czy fakt, że Europejczycy z epoki renesansu wszczepiali sobie zęby, które wydobywali z osób upośledzonych i zwłok (z których wiele zostało skradzionych z ich grobu)?

Jeśli odpowiedziałeś, że fakt, to jesteś już na dobrej drodze do zrozumienia, że ludzie od dawna rozumieli istotne znaczenie naszych zębów. W rzeczywistości, ludzie eksperymentowali z wymianą zębów przez nie mniej niż 1500 lat, począwszy od czasu, gdy Majowie z Ameryki Północnej i Środkowej z powodzeniem używali muszli do zastąpienia brakujących zębów. Ta długa – i czasami barwna – historia implantologii (nauki o implantach stomatologicznych) est prawdziwym powodem, dla którego implanty są tak zaawansowaną opcją wymiany zębów, jaką są obecnie.

Na temat procesu wszczepiania implantów stomatologicznych krąży wiele plotek. Znajomość faktów może pomóc pacjentowi w podjęciu właściwej decyzji dotyczącej tego zabiegu.

Operacja wszczepienia implantów jest bolesna i inwazyjna.

Mit: Jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych mitów. Implanty stomatologiczne wymagają operacji w jamie ustnej, jednak nowoczesna technologia przeszła długą drogę w ciągu ostatnich kilku dekad. Nowe techniki sprawiły, że jest to zabieg minimalnie inwazyjny. Podczas zabiegu pacjenci są znieczulani miejscowo. Chirurg ustny zazwyczaj potrzebuje tylko godziny, aby umieścić implant. Większość pacjentów wraca do zdrowia w ciągu kilku dni.

Leczenie implantów trwa długo.

Mit: W przypadku implantów stomatologicznych istnieje proces gojenia. Tytan użyty do wykonania implantu musi mieć czas na połączenie się z kością szczęki i dziąsłami pacjenta. Zwykle trwa to od trzech do sześciu miesięcy, choć u różnych pacjentów bywa różnie. Zazwyczaj ludzie nie odczuwają bólu podczas tego procesu gojenia, a czynności życia codziennego nie zostaną naruszone.

Implanty zębowe nie są warte zachodu.

Mit: Wiele osób uważa, że implanty stomatologiczne są drogie. Mimo że implant kosztuje więcej niż most protetyczny lub protezy, jest on również trwalszy. Jeśli implant jest odpowiednio pielęgnowany, może służyć do końca życia. Dla porównania, protezy trzeba wymieniać co pięć do siedmiu lat. Mosty protetyczne mogą przetrwać nawet 15 lat.

Implanty wymagają specjalnej pielęgnacji.

Mit: W przypadku implantów stomatologicznych należy przestrzegać regularnych zasad higieny jamy ustnej. Oznacza to codzienne szczotkowanie i nitkowanie zębów. Oznacza to również, że pacjenci powinni regularnie odwiedzać dentystę w celu wykonania badań kontrolnych, profesjonalnego czyszczenia i kontroli jamy ustnej. Dla porównania, implanty wymagają znacznie mniej specjalistycznej opieki niż most protetyczny czy protezy.

Implanty nie wyglądają naturalnie.

Mit: Niektóre osoby decydują się na wszczepienie implantów z powodów estetycznych. Chcą mieć naturalnie wyglądające zęby zastępcze. W przypadku implantów stomatologicznych jest to możliwe. Po zakończeniu procesu gojenia implanty wyglądają jak prawdziwe.

Lekarz stomatolog upewnia się, że korona zamocowana na implancie ma taki sam odcień jak reszta naturalnych zębów pacjenta. Jednak porcelana użyta w koronie jest często odporna na przebarwienia. Jeśli pozostałe zęby danej osoby zaczną żółknąć, korona może mieć jaśniejszy kolor. Jest to jeden z powodów, dla których ważne jest utrzymanie właściwej higieny jamy ustnej.

Implanty zębowe są dla młodych ludzi.

Mit: Wiek nie jest czynnikiem decydującym o tym, czy ktoś jest dobrym kandydatem do wszczepienia implantów. Zamiast tego, dentysta odbudowujący zęby oceni ogólny stan zdrowia pacjenta, wytrzymałość kości szczęki i zdrowie tkanek dziąsła. To właśnie one są ważne, a nie wiek potencjalnego pacjenta. Ludzie w każdym wieku mogą skorzystać z implantów.

Prawda dotycząca implantów

Obalenie mitów dotyczących implantów stomatologicznych i wymaganej procedury jest ważne. Poznanie prawdy może pomóc w podjęciu decyzji, czy chcesz wszczepić implanty w celu zastąpienia brakujących zębów. Niezależnie od tego, czy obawiasz się czasu gojenia, czy wyglądu implantów w jamie ustnej, masz teraz informacje niezbędne do podjęcia świadomej decyzji. Już dziś porozmawiaj ze swoim dentystą o tym, czy ta procedura jest dla Ciebie odpowiednia.

Zęby mądrości są trzecimi zębami trzonowymi. Zazwyczaj zaczynają wyżynanie, w czasie wchodzenia w życie dorosłe, ale niekiedy również około 30 albo nawet 40 roku życia. Zabieg chirurgicznego usuwania ósemek wykonuje się w gabinetach stomatologicznych. Zazwyczaj przyczyną ich usuwania jest niewłaściwie ułożony ząb bądź próchnica. Na taki zabieg należy się odpowiednio przygotować. Jak wygląda usuwanie ósemki i jak należy postępować po jego wykonaniu?

Jak się przygotować do zabiegu chirurgicznego usuwania ósemek?

Obowiązkiem stomatologa przed zabiegiem jest udzielenie jak najwięcej informacji. Być może stomatolog zaleci pantomogram, dzięki któremu sprawdzi trudność usunięcia ósemek. Pantomogram to zdjęcie RTG., na którym widać dokładnie całą szczękę. Czasami stomatolog zaleca również tomografię komputerową lub wykonanie badań krwi. Warto zgłosić swojemu dentyście wszystkie dolegliwości. Najważniejsze z nich dotyczą układu krążenia. Natomiast jeżeli chodzi o czas przed zabiegiem, to bezpośrednio przed nim warto zjeść posiłek, gdyż po zabiegu zjedzenie czegokolwiek może być utrudnione. Jeżeli ktoś pali, powinien zaopatrzyć się w plastry z nikotyną czy inne specyfiki, ponieważ nie można palić po usunięciu zęba. Natomiast lepiej unikać nikotynowych gum do żucia i pastylek. Bezwzględnie trzeba unikać alkoholu przed zabiegiem. Najlepiej wykonać go w porze jesienno-zimowej, ponieważ zimno sprzyja gojeniu ran. Natomiast przed zabiegiem należy dokładnie umyć zęby.

Jak wygląda usuwanie ósemek?

Przed zabiegiem, pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe, aby odczuwanie bólu było jak najmniejsze, a najlepiej całkiem wykluczone. Zazwyczaj zabieg jest całkowicie bezbolesny, a jedyne odczucie to rozpieranie. Czasami stomatolog musi naciąć błonę śluzową i oddzielić korzenie zęba poprzez użycie specjalnych wierteł. To sprawi, że wyrywanie będzie łatwiejsze i zmniejszy ryzyko związane z utratą tkanek w obrębie zęba. Kolejny etap to dłutowanie. Ostatnim etapem jest wyciągnięcie zęba kleszczami chirurgicznymi. Jeżeli ząb jest zatrzymany, wówczas koniecznie trzeba naciąć błonę śluzową. Również usunięcie części kości nad zębem może okazać się konieczne. To sprawi, że dostęp do zęba będzie o wiele łatwiejszy. Końcowy etap to założenie szwów, aby zamknąć ranę i przyśpieszyć gojenie. Ściągane są po okołu siedmiu dniach, czasami trochę dłużej, jeżeli dojdzie do jakichś komplikacji. Wówczas szwy mogą być pozostawione nawet 10 dni. Na usunięcie ósemek można się umówić w tej klinice.

Jakie zalecenia po zabiegu usunięcia ósemek?

Po zabiegu należy przestrzegać zaleceń od dentysty, które zazwyczaj wyglądają w ten sposób:

  1. Po wyrwaniu można odczuwać odrętwienie szczęki. Dopóki całkowite czucie nie wróci, lepiej nie spożywać posiłków i powstrzymać się od napojów. Znieczulenie powinno zejść całkowicie godzinę później.
  2. Po zabiegu w miejscu rany umieszczony jest gazik. Trzeba go ściskać zębami do 30 minut, a następnie wyrzucić. 
  3. Lekkie krwawienie utrzymuje się do 5 albo 6 godzin. Ślina wówczas będzie czerwona czasami aż do 24 h i jest to całkowicie normalne.
  4. 2 godziny po wykonaniu zabiegu, nie jeść 2 h, nie płukać ust. Przez kolejnych kilka dni trzeba myć zęby bardzo delikatnie, szczególnie w obrębie rany.
  5. Jeżeli powstanie opuchlizna, należy stosować zimne okłady co 2 godziny. Można zażywać środki przeciwbólowe.
  6. Od 7 do 10 dni nie palić tytoniu, który może utrudniać gojenie rany, a także unikać alkoholi i wysiłków fizycznych.
  7. Stomatolog często przepisuje antybiotyk, który znacznie przyśpiesza gojenie rany. Ważne, aby przyjmować go tak, jak zalecił lekarz.
  8. Po zagojeniu rany należy pójść na wizytę kontrolną, żeby sprawdzić, czy wszystko się dobrze goi.

Czy zęby mądrości trzeba usuwać?

Jest wiele wskazań, natomiast najważniejsze z nich to próchnica tak zaawansowana, że ząb musi być wyrwany. Kolejny powód to dalekie położenie zęba, w taki sposób, że ciężko go dosięgnąć szczoteczką, co sprawia, że zalegają tam resztki jedzenia. Kolejny powód to niewłaściwie ułożenie zęba. Ząb może znajdować się w kości, rosnąć pod nieodpowiednim kątem albo być położony. Doprowadza to do tłoczenia zębów i wad zgryzu. Jeżeli zakładany będzie aparat, wówczas ortodonta zaleca usunięcie ósemek, aby zapobiec krzywieniu zębów, gdy leczenie zostanie zakończone i ułatwieniu ich prostowania. Często jest to zalecane, jeżeli na pantomogramie widać, że ósemki uciskają korzenie siódemek. Kolejnym zaleceniem jest usunięcie ósemek, gdy dojdzie do zapalenia dziąseł w obrębie ósemki, powodującego obrzęk i krwawienie. 

Wyrywanie zębów mądrości nie należy do zabiegów inwazyjnych, ale przed zabiegiem, dobrze jest unikać pewnych rzeczy. Sam zabieg powinien być całkowicie bezbolesny, podczas wyrywania czuć tylko ucisk i rozpieranie. Po zabiegu należy przestrzegać zaleceń stomatologa i jeść dopiero około 2 h po zabiegu. Wyrywanie ósemek to konieczny zabieg, gdy ząb rośnie pod złym kątem, powodując stan zapalny, w leczeniu ortodontycznym i w razie zaawansowanej próchnicy.