Miesiąc: Marzec 2020

Paradontoza to problem, który dotyczy wielu osób. Jego skala jest poważna – w Polsce ta choroba dotyka więcej osób niż cukrzyca. Kto jest w grupie ryzyka zachorowania na paradontozę? Jakie są jej objawy, jak ją skutecznie leczyć i jej zapobiegać? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w poniższym wpisie. Zapraszamy do lektury!

Paradontoza – co to takiego?

Paradontoza to zapalenie przyzębia. Jest to choroba dziedziczna, jednak jest wiele czynników, które mogą wpływać na jej powstawanie i postępowanie. Jeśli wiemy, że ktoś w naszej rodzinie boryka się z paradontozą, powinniśmy położyć szczególny nacisk na profilaktykę. Nieleczona paradontoza może doprowadzić do rozchwiania, osłabienia i utraty zębów, a także sprzyjać powstawaniu chorób w innych narządach. Dobra wiadomość jest taka, że paradontozę w obecnych czasach można skutecznie leczyć i opóźniać jej rozwój.

Paradontoza – kto jest w grupie ryzyka?

Paradontoza dotyka osób w różnym wieku. Najbardziej narażone są osoby, które:

• Mają dziedziczne skłonności
• Palą papierosy
• Mają próchnicę
• Mają zmiany hormonalne (np. kobiety w ciąży)
• Mają dużą ilość płytki nazębnej
• Mają cukrzycę
• Mają osłabioną odporność organizmu
• Mają nieleczone wady zgryzu
• Mają infekcje w jamie ustnej
• Mają bruksizm
• Żyją w ciągłym, długotrwałym stresie
• Mają zaburzenia wydzielania śliny

Choroba pogłębia się przede wszystkim poprzez nadmierne odkładanie się płytki nazębnej, która ingeruje w dziąsła i wchodzi pod nie, tworząc głębokie kieszenie, w których zbierają się bakterie, nasilając stan zapalny.

Paradontoza – objawy

Jak rozpoznać paradontozę? Powinniśmy uważnie obserwować niepokojące zmiany w jamie ustnej i regularnie kontrolować stan zdrowia zębów i dziąseł u stomatologa. Zapobieganie paradontozie i szybka reakcja na problem jest bardzo ważna. Nieleczona paradontoza potrafi doprowadzić do osłabienia i utraty nawet wszystkich zębów! Objawy, na które powinniśmy zwrócić uwagę to:

• Nieświeży oddech
• Rozpulchnione, tkliwe i opuchnięte dziąsła
• Zmiana koloru dziąseł (fioletowy, ciemnoczerwony)
• Krwawienie dziąseł
• Wzmożona reakcja na zimne, gorące, kwaśne
• Chwianie się zębów
• Odsłonięte szyjki zębowe

Po zauważeniu u siebie niepokojących objawów należy jak najszybciej udać się do dentysty w celu podjęcia odpowiedniego leczenia.

Paradontoza – leczenie

Leczenie paradontozy może być czasochłonnym procesem. Lekarz podczas wizyty rozpoznaje rodzaj zapalenia przyzębia i dobiera indywidualnie do konkretnego przypadku najbardziej odpowiednie i skuteczne metody leczenia. Czasami może być konieczna antybiotykoterapia – stomatolog pobiera próbki do badań laboratoryjnych, aby sprawdzić, jakie grupy bakterii zaatakowały przyzębie pacjenta i wywołały stan zapalny. Następnie możliwe jest dobranie odpowiedniego antybiotyku.
Metody i długość leczenia uzależnione są od stopnia zaawansowania choroby. Kamień nazębny i płytka bakteryjna muszą zostać usunięte nie tylko z zębów, ale też z kieszeni – lekarz ocenia ich głębokość, gdyż najczęściej od tego uzależnione są następne kroki, mogące nawet zakładać leczenie chirurgiczne. W niektórych przypadkach konieczna jest odbudowa tkanek przyzębia, czyli kości i dziąseł. Na szczęście w większości przypadków chorobę można wyleczyć u stomatologa. Koniecznym elementem leczenia jest higienizacja, na którą składa się skaling, piaskowanie i lakierowanie.

Paradontoza – profilaktyka

Jak zapobiegać zapaleniu przyzębia? Mimo że choroba jest dziedziczona, można ją opóźnić, spowolnić jej rozwój i nie dopuścić do utraty zębów. Podstawowe działania profilaktyczne powinny polegać na:

• dbaniu o higienę jamy ustnej i zębów – mycie zębów, a także języka i policzków odpowiednią techniką przy użyciu odpowiedniej pasty,
• płukanie jamy ustnej specjalnymi płynami lub naparami (np. szałwią),
• wykonywanie higienizacji w gabinecie dentystycznym co pół roku,
• poddawanie się regularnym kontrolom i przeglądom dentystycznym,
• stosowanie nici dentystycznych
• obserwowanie, czy w jamie ustnej nie pojawiają się żadne niepokojące zmiany i w razie potrzeby – szybka reakcja.

Ważne jest także:

• utrzymywanie odpowiedniej diety (mniej cukru),
• dostarczanie organizmowi witamin i minerałów,
• dbanie o odporność całego organizmu.

Uwaga! Jeżeli pacjent z paradontozą planuje zgłosić się na zabieg wszczepiania implantów, powinien najpierw wyleczyć zapalenie przyzębia. Pamiętajmy też, że nieleczona paradontoza może przyczynić się do powstawania chorób i zmian w całym organizmie – chorób nerek, rozwoju miażdżycy, chorób serca, a nawet zmian skórnych (np. trądzik).

Jeżeli podejrzewasz, że problem paradontozy Cię dotyczy, skontaktuj się z nami!

Braki w uzębieniu – ich przyczyny mogą być różne. Niezależnie od tego, czy ząb został usunięty chirurgicznie, czy wypadł, życie z niepełnym uzębieniem to nie tylko problem natury estetycznej. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że brak zębów może mieć wpływ na nasze zdrowie.

Braki w uzębieniu – czym grozi luka po brakującym zębie?

Usunięcie nawet jednego funkcjonalnego zęba z łuku zębowego może przyczynić się do powstawania nieodwracalnych zmian w układzie narządu żucia takich jak pochylenie, przemieszczenie lub wysunięcie zębów sąsiednich. Im dłużej zwleka się z uzupełnieniem luki po utraconym zębie, tym większe jest ryzyko, że niepożądane zjawiska i niekorzystne zmiany w jamie ustnej się nasilą, co w konsekwencji może znacznie wydłużyć czas i koszty leczenia.

W procesie ekstrakcji zęba, czyli jego usunięcia, dochodzi do utraty tkanki kostnej i dziąsła w miejscu brakującego zęba. Z czasem zanik tkanek postępuje i nasila się, co najczęściej przyczynia się do trudności w przeprowadzeniu skutecznego leczenia, mającego na celu uzupełnienie braku.

Braki w uzębieniu – od ekstrakcji do leczenia

W momencie, gdy ząb kwalifikuje się do usunięcia, od razu należy przemyśleć i zaplanować następne kroki związane z uzupełnieniem powstałej luki. Odpowiednia diagnostyka i wcześniejsze przygotowanie umożliwia przeprowadzenie zabiegu ekstrakcji zęba oraz wszczepienia w jego miejsce implantu w tym samym czasie. Dzięki takiemu działaniu zmniejsza się liczba zabiegów, skraca się czas leczenia i jesteśmy w stanie w dużym stopniu zapobiec utracie tkanek miękkich oraz twardych. Każdy pacjent, który stoi przed koniecznością usunięcia zęba, powinien jeszcze przed jego ekstrakcją skonsultować się ze specjalistą i dowiedzieć się, czy w jego przypadku możliwe jest przeprowadzenie zabiegu ekstrakcji połączonego z uzupełnieniem powstałego w jej wyniku braku.

Dr Bartłomiej Szczodry z Dental Fraternity zawsze powtarza pacjentom, którzy posiadają ósemki kwalifikujące się do usunięcia, że zdecydowanie lepiej jest zaplanować zabieg i wykonać go w najbardziej odpowiednim czasie niż kierować się okolicznościami, które wymuszają wykonanie go w trybie pilnym. Najczęściej jest to stan zapalny oraz silny ból. Zamiast natychmiastowej ekstrakcji w wielu przypadkach lepszym rozwiązaniem jest niezbędna antybiotykoterapia, a zejściowy stan zapalny przyczynia się często do osłabienia działania i skuteczności środków znieczulających.

Braki w uzębieniu – regeneracja kości

Braki w uzębieniu są dużym problemem dla wielu pacjentów. Brak jednego lub kilku zębów może znacząco oddziaływać na różne sfery naszego życia oraz na ogólny stan zdrowia, wygląd i poczucie własnej wartości. Każdy ząb odgrywa ważną rolę. To w jamie ustnej rozpoczyna się proces trawienia, a obecne w niej zęby umożliwiają żucie i rozdrabnianie spożywanego pokarmu. Dzięki zębom można mówić wyraźnie. Są one też bez wątpienia kwintesencją naszego uśmiechu.

Postęp i rozwój medycyny daje nam dzisiaj ogromne możliwości i narzędzia, dzięki którym możliwe jest odtworzenie utraconych zębów. Najlepszym i w chwili obecnej również najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest wszczepienie implantu zębowego. Aby było to możliwe, muszą jednak istnieć optymalne warunki anatomiczne, czyli odpowiednia ilość i jakość tkanek miękkich (dziąsła) oraz tkanek twardych (kości). Każda utrata zęba wiąże się ze stopniowym zanikiem wyżej wymienionych struktur, co sprzyja powstawaniu poważnych problemów, niejednokrotnie uniemożliwiając leczenie z wykorzystaniem implantów.
Zabiegi regeneracji kości będą niezbędne u pacjentów, u których ilość kości w miejscu planowanego wszczepienia implantu jest niewystarczająca.

Należy pamiętać, że nawet znaczny zanik i deficyt tkanki kostnej w obrębie żuchwy i szczęki nie dyskwalifikuje pacjenta z możliwości wdrożenia leczenia z wykorzystaniem implantów zębowych. Dzięki wysoko wyspecjalizowanym procedurom rekonstrukcji utraconej kości specjaliści są w stanie przeprowadzić zabieg wszczepiania implantów nawet u pacjentów, których przypadek jest trudny i wymagający.

Dr Bartłomiej Szczodry z Dental Fraternity często słyszy od swoich pozbawionych nadziei pacjentów, że w ich przypadku przeprowadzenie zabiegu wszczepiania implantów nie może się udać. Ci sami pacjenci dziś cieszą się nowym uśmiechem i uzębieniem wspartym na implantach, a komfort ich życia diametralnie się poprawił. Dlatego właśnie tak ważne jest wybranie sprawdzonej, dobrej kliniki i dobrego chirurga, który będzie szukał najlepszych sposobów, nie przeszkód, a jego wiedza i umiejętności odmienią życie pacjenta na lepsze.

Braki w uzębieniu – podniesienie dna zatoki szczękowej

Jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów związanych z odbudową brakującej kości przed planowanym uzupełnieniem braków zębowych z wykorzystaniem implantów jest zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej.

Zatoki szczękowe to pneumatyczne jamy, należące do tzw. zatok obocznych nosa. Łączą się one z przewodami nosowymi. Fizjologicznie dno zatoki szczękowej znajduje się nad wierzchołkami zębów górnych i sięga od czwórki do siódemki. Wnętrze zatoki wyścielone jest cienką błoną śluzową, zwaną błoną Schneidera.

W przypadku gdy dochodzi do utraty zębów w bocznym odcinku szczęki, niestymulowana kość ulega stopniowemu zanikowi, co w efekcie skutkuje jej brakiem ilościowym, a często także jakościowym. Rozwiązaniem tej sytuacji i ratunkiem dla pacjenta jest zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej, który polega na odbudowie brakującej kości poprzez spłycenie zatoki.
Zabieg podniesienia dna zatoki należy koniecznie wykonać w przypadku pacjentów, którzy wymagają odbudowy zębów na implantach w bocznym odcinku szczęki, a ilość kości, jaką posiadają, nie umożliwia przeprowadzenia zabiegu ich wszczepienia.

Zabieg podniesienia dna zatoki jest zupełnie bezbolesny. Przeprowadza się go w znieczuleniu miejscowym. Polega on na otworzeniu zatoki przez okno w bocznej ścianie szczęki, odpreparowaniu błony śluzowej i jej uniesieniu, a następnie umieszczeniu w miejscu powstałej pustej przestrzeni sztucznej kości. Takie działania umożliwiają odbudowanie brakujących zębów na stałe i uwalniają pacjenta od konieczności stosowania wyjmowanych protez zębowych, dając mu szansę na lepsze i bardziej komfortowe życie.

Braki w uzębieniu to problem, który Cię dotyczy? Skontaktuj się z nami!